TR/Prabhupada 0142 - Bu Maddi Doğayı Katletme Sürecini Durdurun
Lecture on SB 6.1.15 -- Denver, June 28, 1975
İlk olarak insanlar hayatın amacının ne olduğunu anlamıyorlar. Şu an bunu umursamıyorlar. Günahkar ve dindar hayat arasında ayrım yapmıyorlar. Biz böyle şeylere inanmayabiliriz, ama bunlar oluyor. Aynı bir hastalık kaptığınızda, ortaya çıkacağı gibi. İnanıp inanmamanız fark etmez. Doktor saheb burada. Eğer bir hastalık kaptıysanız ortaya çıkacağını bilir o. Biz de çok fazla bulaşıcı özellik yayıyoruz Üç nitelik var - sattva-guṇa, rajo-guṇa, tamo-guṇa - ve enfeksiyona göre de bir bedeni kabul etmeliyiz. Karmaṇā daiva-netreṇa (SB 3.31.1). Her birimiz, maddi doğanın hallerinin etkisi altındayız, ve ilişkimize göre de belli çeşit bir bedeni kabul etmek durumunda olacağız, tathā dehāntara-prāptiḥ (BG 2.13). Ne yazık ki doğanın bu bilimini, nasıl işlediğini öğretecek bir bilim dalı, kolej ya da üniversite yok. Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ (BG 3.27). Prakṛti var. Biz de bu bulaşıcı durum sebebiyle bu maddi dünyadayız. Sorunumuz bu. Ve ölmek zorundayız. Bu bir gerçek. Eğer " Ben ölüme inanmıyorum" dersen de bu bahane değil. Ölüm orada var olmalı. Ölmelisin. Bu şekilde hayatımız sürüyor. İnsan formunda hayatta bunu düzeltebiliriz. Bu Kṛṣṇa bilincinin sürecidir, eğer doğanın halleri ile olan sürekli ilişkimizi düzeltirsek... Ve bu ilişki sonucunda, bir bedeni kabul ediyoruz ve ölüyoruz, ve yine başka bir bedeni kabul ediyoruz ve yine ölüyoruz. Bu işi durdurabilirz. Yad gatvā na nivartante tad dhāma paramaṁ mama (BG 15.6). Bir şekilde geri eve dönmek, Tanrı'ya dönmek için uygun olursanız, yad gatvā, o zaman geri gelmeniz gerekmez. Ama onlar bu maddi dünyanın her zaman sefil olduğunu anlamıyorlar. " Bu çok güzel " diye kabul etmiş onlar. Hayvanlar. Hayvanlar, aynı mezbahada, canlı hayvan ambarında olduğu gibi bir çok hayvan var ve hepsi katledilecek. Herkes biliyor. Onlar da, hayvanlar da biliyor. Ama hayvan özelliklerinden sebep bir şey yapamıyorlar. Benzer şekilde, biz de bu maddi dünyada mezbahada gibiyiz. Buna mṛtyu-loka deniyor. Herkes sonunda katledileceğini biliyor. Bugün ya da yarın ya da elii yıl sonra ya da yüz yıl sonra, katledileceğini biliyor herkes. Ölecek. Ölüm katliam demek. Kimse ölmek istemez. Hayvanlar da ölmeyi sevmiyorlar. Ama zorla öldürülüyorlar. Buna katliam deniyor. Benzer şekilde kim ölmek ister? Kimse ölmek istemez. Ama doğanın kanunu gereği ölmek zorunda. Bu mezbahadır. Tüm maddi dünya bir mezbahadır. Bunun farkına varmalıyız. Buna mṛtyu-loka deniyor. Sorun bu. Ama onlar bunu pek ciddiye almıyorlar, hayvanlar gibi. Hayvan da pek ciddiye almıyor. Ve öleceğinin bilse bile bir şey yapamaz. Bizim de durmumuz böyle. Mṛtyu-saṁsāra-sāgarāt, Teṣām ahaṁ anukampārtham aham ajñāna-jaṁ tamaḥ. Teṣām ahaṁ samuddhartā mṛtyu-saṁsāra-sāgarāt (BG 12.7). Bu konumumuzu anlamamız gerekir. Kimse ölmek istemiyor, ama yine de katlediliyor. Yine başka bir şans veriliyor ona, başka bir beden. Yine katlediliyor. Süregelen doğanın kanunu bu. Daivī hy eṣā guṇamayī mama māyā duratyayā (BG 7.14). Maddi dünyanın bu katletme sürecini nasıl durduracağımızı çok ciddi şekilde anlamalıyız. Bu zekadır. Yoksa, kedi ve köpek gibi mutlu olmak, " Oh, çok güzel yiyorum ve zıplıyorum. Katledilmeyi umursamıyorum," bu pek iyi bir zeka değildir. Zeka doğanın bu katletme sürecini durdurabilmektir. Zeka budur. Bu tartışılıyor. Herkes adanma hizmetiyle bu katletme sürecinden kurtulabilir. Burada belirtiliyor, kecit kevalayā bhaktyā (SB 6.1.15). Kecit. Bu çok yaygın değil. Çok nadir bir kişi Kṛṣṇa bilincine gelir. Kecit kevalayā bhaktyā. Sadece adanma hizmeti ile, kişi bu tehlikeli katledilme koşulundan kurtulabilir. Kecit kevalayā bhaktyā (SB 6.1.15). Ve kim bunlar? Vāsudeva-parāyaṇāḥ, Kṛṣṇa'nın adananları. Kṛṣṇa'nın adı Vāsudeva. O Vāsudeva'nın oğlu; bu yüzden Onun ismi Vāsudeva. Vāsudeva-parāyaṇāḥ. Parāyaṇāḥ "Nihai amacımız Vāsudeva'dır, başka şey değildir" anlamına gelir. Onlara vāsudeva-parāyaṇāḥ denir. Vāsudeva-parāyaṇāḥ, aghaṁ dhunvanti. Agham maddi kirlilik demektir. Biz hep maddi kirlilik ile temas halindeyiz. Eğer vāsudeva-parāyaṇāḥ olursak... Vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā sudurlabhaḥ (BG 7.19), aynı şey. Burada kecit diyor - çok nadir demek. Ve Kṛṣṇa Bhagavad-gītā'da ayrıca şöyle der, vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā sudurlabhaḥ (BG 7.19). Sudurlabhaḥ, çok nadir.