TR/Prabhupada 0160 - Krişna İtiraz Ediyor
Conversation at Airport -- October 26, 1973, Bombay
Kṛṣṇa bilinci hareketimiz insanlar hayatın değerini anlasın diye onları eğitmeyi amaçlar. Eğitim ve uygarlığım modern sistemi o kadar bozulmuş ki insanlar hayatın değerini unuttular. Genel olarak, bu materyal dünyada insanlar hayatın değerini unutuyorlar, ama insan formunda yaşam, hayatın önemini canlandırmak için bir fırsattır. Śrīmad-Bhāgavatam'da belirtiliyor, parābhavas tāvad abodha-jāto yāvan na jijñāsata ātma-tattvam. Kişi benlik idrağı bilincinin farkında olmadığı sürece, aptal yaşayan varlık ne yaparsa yapsın onu yenecektir. Bu bozgun yaşamın alt türleri arasında çok yaygın çünkü onlar yaşamın değerini anlayamıyorlar. Bilinçleri ilerlememiş. İnsan formunda yaşamda bile bu bozgun devam ediyor, ve bu iyi bir uygarlık değil. Bu neredeyse hayvan uygarlığıdır. Āhāra-nidrā-bhaya-maithunaṁ ca samānyā etat paśubhir narāṇām. İnsanlar sadece bedensel isteklerin prensipleriyle meşgulseler - yemek, uyumak, çiftleşmek ve savunmak - bu hayvan yaşamında da görülüyor, bu ilerlemiş bir uygarlık değildir. Kṛṣṇa bilinci hareketinde çabamız insan yaşamının sorumluluğunun farkına varması için eğitmek. Bu bizim Vedik uygarlığımız. Hayattaki problem bu yaşam süresince bir kaç sene karşılaştığımız zorluklar değildir. Gerçek sorun bu doğum, ölüm, yaşlılık ve hastalık döngüsünü aşabilmektir. Bhagavad-gītā'nın talimatı budur. Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣānudarśanam (BG 13.9). İnsanlar bir çok sorunla uğraşıyorlar hayatta, ama gerçek sorun doğum, ölüm, yaşlılık ve hastalık döngüsünü durdurabilmek. İnsanlar duyarsız. O kadar kalın kafalı olmuşlar ki hayatın bu sorununu anlamıyorlar. Çok çok önce Viśvāmitra Muni, Mahārāja Daśaratha'yı gördüğünde, Mahārāja Daśaratha, Viśvāmitra Muni'ye sormuş, aihistaṁ yat taṁ punar janma jayaya: " Sevgili bayım, ölümü fethetme çabanız, Nasıl gidiyor o iş? bir kesinti var mı?" Vedik uygarlık budur, doğum, ölüm, yaşlılık ve hastalığı fethetmek. Ama modern zamanda kimsenin bir bilgisi yok ve kimse ilgilenmiyor da. Büyük profesörler bile yaşamdan sonra ne olduğunu bilmiyorlar. Ölümden sonra hayat olduğuna bile inanmıyorlar. Kör bir uygarlık sürüyor. Biz üzerimize düşeni yapmaya çalışıyoruz onlara bu insan bedeninde hayattayken yaşamın amacını öğretmeye çalışarak, bedensel gereksinimlerden, yemek, uyumak, çiftleşmek ve savunmak dışında gerçek amacı öğretmeye çalışıyoruz. Bhagavad-gītā'da şöyle denir, manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye: (BG 7.3) " Milyonlarca insanın içinden, bir kişi hayatında başarılı olmaya çaba gösterir." Siddhaye, siddhi. Bu siddhi'dir, doğum, ölüm, yaşlılık, hastalığı yenmeye çalışmaktır. Ve manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye. Moden uygar insan o kadar aptal ki siddhi nedir bilmiyor. " Param olursa ve bungalov ve araba alırsam bu siddhi'dir" diye düşünüyor. Ama bu siddhi değil. Bir kaç sene için çok güzel bir bungalovun, araban ve ailen olabilir. Ama bu düzenleme sona erdiğinde başka bir bedeni kabul etmek zorunda kalacaksın. Bunu bilmiyorsunuz. Onlar da bilip bilmemeyi umursamıyorlar. O kadar kalın kafalı olmuşlar ki, eğitim ve uygarlığın ilerlemesiyle çok övünüyorlar. Ama biz buna karşı çıkıyoruz. Karşı çıkıyoruz. Ben karşı çıkmıyorum. Kṛṣṇa karşı çıkıyor. na māṁ duṣkṛtino mūḍhāḥ prapadyante narādhamāḥ māyayāpahṛta-jñānā āsuraṁ bhāvam āśritāḥ (BG 7.15) Bu reziller, insanoğlunun en aşağı olanları hep günah dolu faaliyetlerle meşguller, bu insanlar Kṛṣṇa Bilincini kabul etmiyorlar. " Hayır. Çok fazla eğitimli MA, PhD var." Kṛṣṇa der ki, māyayāpahṛta-jñānāḥ. " Görünürde çok eğitimliler, ama gerçek bilgileri māyā ile örtülmüş." Āsuraṁ bhāvam āśritāḥ. Bu atesit toplum çok tehlikeli. İnsanlar bu yüzden acı çekiyorlar. Ama çok ciddi değiller. Bu yüzden Kṛṣṇa onlara mūḍhāḥ, rezil diyor. Na māṁ duṣkṛtino mūḍhāḥ. Biz de bu mūḍhaları, mūḍha toplumunu spiritüel hayatın aydınlığına getirmeye çalışıyoruz. Bizim mütevazi çabamız budur. Ama gerçekten şöyle denir, manuṣyāṇāṁ sahasreṣu: (BG 7.3) " Milyonlarca kişinin içinden, birini getirebilirler." Manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye. Bu bizim vazgeçeceğimiz anlamına gelmiyor. Aynı okulda, kolej günlerinde olduğu gibi, Sir Asutosh Mukherjee daha yüksek eğitime başlamıştı, doktora derslerine başlamıştı üniversitede. Bir iki öğrenci vardı ama milyonlarca rupiye mal olsa da sınıfı açık tuttu, bir ya da iki öğrenci olmasına bakmaksızın. Benzer şekilde Kṛṣṇa bilinci hareketi de devam etmeli. Aptal insanların bunu anlamayıp kabul etmemeleri fark etmez. Biz propogandamızı yapmalıyız. Çok teşekkür ederim.