TR/Prabhupada 1025 - Krişna Sadece "Bu hergele ne zaman yüzünü bana çevirecek?" diye Bekliyor: Difference between revisions

Latest revision as of 13:42, 3 October 2018

Önceki Sayfa - Video 1024

Sonraki Sayfa - Video 1026

731129 - Lecture SB 01.15.01 - New York

Pradyumna: Çeviri: "Sūta Gosvāmī dedi ki: Rab Kṛṣṇa'nın kutlu arkadaşı Arjuna, Kṛṣṇa'dan ayrı düşmüş olmanın güçlü hissinden, dahası Mahārāja Yudhiṣṭhira'nın kuruntulu sorgularından ötürü dertliydi." (SB 1.15.1)

Prabhupāda: Yani evaṁ kṛṣṇa sakhaḥ kṛṣṇo. Arjuna'nın ismi Kṛṣṇa-sakhadır, ve ona bazen de Kṛṣṇa denir, çünkü Arjuna'nın vücut hatları neredeyse Kṛṣṇa'nın vüzut hatlarına benzerdi. Dolayısıyla Kṛṣṇa'dan ayrı düşmüş olmaktan dolayı üzgündü, ve ağabeyi şu sebepten bu sebepten ya da o sebepten mi üzgün diye fikir yürütüyordu. Esasında, Kṛṣṇa'dan ayrı düştüğünden dolayı mutsuzdu. Benzer şekilde, sadece Arjuna da değil hepimiz, biz de... Kṛṣṇa gibi, Arjuna, o da canlı varlık, bizler de canlı varlıklarız. Yani biz de Kṛṣṇa'dan ayrı olduğumuz için üzgünüz. Bu modern filozoflar ya da bilimadamları, fikir yürütebilir ya da aksini düşünmeye devam edebilirler, öyle ki dünyanın durumunu kendi bildikleri gibi iyileştirebilirler, ama bu mümkün değil. Biz Kṛṣṇa'dan ayrı düştüğümüz için mutsuzuz. Onlar bunu bilmiyor. Tıpkı bir çocuk, ağlayan bir çocuk gibi, kimse neden ağladığını söyleyemez ama aslında çocuk genellikle anneden ayrı düştüğü koşulda ağlar.

O halde bu sadece Arjuna'nın ya da Kṛṣṇa'nın meseles, değil, herbirimiz... Upanişad'da denir ki Paramātmā, Kṛṣṇa ve canlı varlık, aynı ağaçta otururlar, samāni vṛkṣe. Bir canlı varlık ağacın meyvesini yiyiyor, ve diğer canlı varlıkta sadece tanıklık ediyor, anumantā. Yani Kṛṣṇa, O herkesin kalbinde yerleşiktir, īśvaraḥ sarva-bhūtānāṁ hṛd-deśe 'rjuna tiṣṭhati (BG 18.61). Çünkü Onun rızası olmadan, canlı varlık hiç bir şey yapamaz. Sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭo (BG 15.15): Kṛṣṇa der ki, "Ben herkesin kalbinde otururum." Canlı varlık kendi kafasına göre birşey yapmak ister, Kṛṣṇa da der ki, ya da Kṛṣṇa şöyle iyş bir danışmanlıkta bulunur, "Bu seni mutlu yapmayacak, bunu yapma." Ama ısrarlıysa, yapacaktır. O zaman Kṛṣṇa rıza gösterir, Paramātmā, "Peki yap, sorumluluğu sende." Bu sürüp gidiyor. Her birimiz Kṛṣṇa ile çok yakından bağlantılıyız, ve Kṛṣṇa herkesin kalbinde oturuyor. Kṛṣṇa o kadar nazik ki, O sadece, "Bu hergele ne zaman yüzünü bana dönecek" diye bekliyor. O sadece bakıyor... O kadar nazik. Ama biz canlı varlıklar, o kadar hergeleyiz ki, yüzümüzü Kṛṣṇa hariç her şeye dönüyoruz. Bizim konumumuz bu.

@@ Line 9: / Line 9: @@
 [[Category:Turkish Language]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Turkish|TR/Prabhupada 1024 - eğer bu iki esası izlerseniz, Krsna şuurunuzda olacaktır|1024|TR/Prabhupada 1026 - Zevk Alan Olmadığımızı, Zevk Alanın Krişna Olduğunu Anlarsa - Bu Ruhsal Dünyadır|1026}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 17: / Line 20: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|qrcOhdNnKqg|Krişna Sadece "Bu hergele ne zaman yüzünü bana çevirecek?" diye Bekliyor<br/>- Prabhupāda 1025}}
+{{youtube_right|hM4sF2NVOxY|Krişna Sadece "Bu hergele ne zaman yüzünü bana çevirecek?" diye Bekliyor<br/>- Prabhupāda 1025}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
-<mp3player>File:731129SB-NEW YORK_clip1.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/731129SB-NEW_YORK_clip1.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 33: / Line 36: @@
 Prabhupāda: Yani evaṁ kṛṣṇa sakhaḥ kṛṣṇo. Arjuna'nın ismi Kṛṣṇa-sakhadır, ve ona bazen de Kṛṣṇa denir, çünkü Arjuna'nın vücut hatları neredeyse Kṛṣṇa'nın vüzut hatlarına benzerdi. Dolayısıyla Kṛṣṇa'dan ayrı düşmüş olmaktan dolayı üzgündü, ve ağabeyi şu sebepten bu sebepten ya da o sebepten mi üzgün diye fikir yürütüyordu. Esasında, Kṛṣṇa'dan ayrı düştüğünden dolayı mutsuzdu. Benzer şekilde, sadece Arjuna da değil hepimiz, biz de... Kṛṣṇa gibi, Arjuna, o da canlı varlık, bizler de canlı varlıklarız. Yani biz de Kṛṣṇa'dan ayrı olduğumuz için üzgünüz. Bu modern filozoflar ya da bilimadamları, fikir yürütebilir ya da aksini düşünmeye devam edebilirler, öyle ki dünyanın durumunu kendi bildikleri gibi iyileştirebilirler, ama bu mümkün değil. Biz Kṛṣṇa'dan ayrı düştüğümüz için mutsuzuz. Onlar bunu bilmiyor. Tıpkı bir çocuk, ağlayan bir çocuk gibi, kimse neden ağladığını söyleyemez ama aslında çocuk genellikle anneden ayrı düştüğü koşulda ağlar.
-O halde bu sadece Arjuna'nın ya da Kṛṣṇa'nın meseles, değil, herbirimiz... Upanişad'da denir ki Paramātmā, Kṛṣṇa ve canlı varlık, aynı ağaçta otururlar, samāni vṛkṣe. Bir canlı varlık ağacın meyvesini yiyiyor, ve diğer canlı varlıkta sadece tanıklık ediyor, anumantā. Yani Kṛṣṇa, O herkesin kalbinde yerleşiktir, īśvaraḥ sarva-bhūtānāṁ hṛd-deśe 'rjuna tiṣṭhati ([[Vanisource:BG 18.61|BG 18.61]]). Çünkü Onun rızası olmadan, canlı varlık hiç bir şey yapamaz. Sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭo ([[Vanisource:BG 15.15|BG 15.15]]): Kṛṣṇa der ki, "Ben herkesin kalbinde otururum." Canlı varlık kendi kafasına göre birşey yapmak ister, Kṛṣṇa da der ki, ya da Kṛṣṇa şöyle iyş bir danışmanlıkta bulunur, "Bu seni mutlu yapmayacak, bunu yapma." Ama ısrarlıysa, yapacaktır. O zaman Kṛṣṇa rıza gösterir, Paramātmā, "Peki yap, sorumluluğu sende." Bu sürüp gidiyor. Her birimiz Kṛṣṇa ile çok yakından bağlantılıyız, ve Kṛṣṇa herkesin kalbinde oturuyor. Kṛṣṇa o kadar nazik ki, O sadece, "Bu hergele ne zaman yüzünü bana dönecek" diye bekliyor. O sadece bakıyor... O kadar nazik. Ama biz canlı varlıklar, o kadar hergeleyiz ki, yüzümüzü Kṛṣṇa hariç her şeye dönüyoruz. Bizim konumumuz bu.
+O halde bu sadece Arjuna'nın ya da Kṛṣṇa'nın meseles, değil, herbirimiz... Upanişad'da denir ki Paramātmā, Kṛṣṇa ve canlı varlık, aynı ağaçta otururlar, samāni vṛkṣe. Bir canlı varlık ağacın meyvesini yiyiyor, ve diğer canlı varlıkta sadece tanıklık ediyor, anumantā. Yani Kṛṣṇa, O herkesin kalbinde yerleşiktir, īśvaraḥ sarva-bhūtānāṁ hṛd-deśe 'rjuna tiṣṭhati ([[Vanisource:BG 18.61 (1972)|BG 18.61]]). Çünkü Onun rızası olmadan, canlı varlık hiç bir şey yapamaz. Sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭo ([[Vanisource:BG 15.15 (1972)|BG 15.15]]): Kṛṣṇa der ki, "Ben herkesin kalbinde otururum." Canlı varlık kendi kafasına göre birşey yapmak ister, Kṛṣṇa da der ki, ya da Kṛṣṇa şöyle iyş bir danışmanlıkta bulunur, "Bu seni mutlu yapmayacak, bunu yapma." Ama ısrarlıysa, yapacaktır. O zaman Kṛṣṇa rıza gösterir, Paramātmā, "Peki yap, sorumluluğu sende." Bu sürüp gidiyor. Her birimiz Kṛṣṇa ile çok yakından bağlantılıyız, ve Kṛṣṇa herkesin kalbinde oturuyor. Kṛṣṇa o kadar nazik ki, O sadece, "Bu hergele ne zaman yüzünü bana dönecek" diye bekliyor. O sadece bakıyor... O kadar nazik. Ama biz canlı varlıklar, o kadar hergeleyiz ki, yüzümüzü Kṛṣṇa hariç her şeye dönüyoruz. Bizim konumumuz bu.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->