AM/Prabhupada 0032 - ለመናገር የምፈልጋቸው ነገሮች ሁሉ በመፅሀፍቶቼ ተነግረዋል፡፡
Arrival Speech -- May 17, 1977, Vrndavana
ፕራብሁፓዳ：“ለመናገር እያዳገተኝ ነው” በጣም ድክመትም እየተሰማኝ ነው： ወደ ሌላ ቦታም መሄድ ነበረብኝ：ወደ ቻንዲጋርህ ፕሮግራም： ነገር ግን ድክመት ስለሚሰማኝ ሰርዤዋለሁ： የጤናዬ ጉዳይ በጣም እየወደቀ ነው： ስለዚህም ወደ ቭርንዳቫና መምጣት ወስኛለሁ： ሞትም ከመጣ እዚህ ቢመጣ ይሻለኛል： ከዚህ ሌላ ለማለትም የሚያስፈልግ ነገር አይኖርም： መናገር የሚያስፈልገኝን ሁሉ： በመጽሃፎቼ ተናግሬአቸዋለሁ： አሁን እናንተ ተረድታችሁት：የእናንተን እርምጃ ቀጥሉ： እኔ እዚህ ምድር ላይ ኖርኩም አልኖርኩም ምንም ለውጥ አያመጣም： ክርሽና ለዘለአለም ነዋሪ እንደመሆኑም： እንደዚሁም ነፍስ ለዘለአለም ነዋሪ ናት： ነገር ግን： “ኪርቲር ያስያ ሳ ጂቫቲ” አንድ አማላክን በደንብ ያገለገለ ሰው ለዘለአለም ነዋሪ ነው： እናንተም እንዴት ክርሽናን እንደምታገለግሉ ተምራችኋል： እንዲሁም ከክርሽና ጋር ለዘለአለም እንኖራለን： ህይወታችን ዘለአለማዊ ናት： “ና ሃንያቴ ሃንያማኔ ሻሪሬ” （ብጊ 2 20） ይህ ገላ ለጊዜው ቢጠፋ： ምንም ችግር የለውም： ገላ ጠፊ ወይንም ሟች ነው: "ታትሃ ዴሃንታራ ፕራፕቲህ“ （ብ ጊ 2 13） ስለዚህ：ክርሽናን እያገለገላችሁ ለዘልአለም ኑሩ： በጣም አመሰግናለሁ： አገልጋዮች ”ጃያ“