AZ/Prabhupada 0068 - Hamı İşləmək Məcburiyyətindədir
Lecture on SB 6.1.45 -- Laguna Beach, July 26, 1975
Nitai: "Bu həyatda hər insan gördüyü işlərin müxtəlif səviyyəsinə görə- dini ya da dini olmayan-sonraki həyata kimi, eyni şəxs hərəkətlərinin dərəcəsinə və növünə görə yaratdığı karmanın nəticəsi olaraq, ya keyf etməlidir ya da acı çəkməlidir."
Prabhupāda:
- yena yāvān yathādharmo
- dharmo veha samīhitaḥ
- sa eva tat-phalaṁ bhuṅkte
- tathā tāvad amutra vai
- (SB 6.1.45)
Əvvəlki qitədə müzakirə etmişdik, dehavān na hy akarma-kṛt. Bu maddi bədənə sahib olan hər kəs işləmək məcburiyyətindədir. Hamı işləmək məcburiyyətindədir. Ruhi bədəndə də işləmək məcburiyyətindəsiniz. Çünki, çalışmaq prinsipi ruhdur-ruh həyat gücüdür.-buna görə də məşğuldur. Yaşayan bədən o deməkdir ki, onda hərəkət var. Orda iş var. Boş otura bilməz. Bhagavad-gītāda deyilir ki, "Bir dəqiqə belə insan boş ola bilməz. "Bu canlı varlığın əlamətidir. Belə ki, bu iş xüsusi bədənə görə davam edir. İt də hərəkət edir və insan da hərəkət edir. Amma insan matoru olan vasitəyə minib hərəkət etdiyi üçün özünü daha mədəni hesab edir. İkisi də hərəkət edir, amma insanın xüsusi bir bədən şəkli var və bununla bir vasitə yada təkər düzəldərək ona minib hərəkət edə bilir. O belə fikirləşir; "Mən itdən daha sürətli hərəkət edirəm; demək ki, mən mədəniyəm". Bu müasir düşüncədir. O, saatda əlli mil yada beş mil ya da beş min mil ya da beş milyon il sürətlə hərəkət etmək arasındaki fərqi bilmir. Kosmos sonsuzdur. Hansı sürəti kəşf edirsinizsə edin yenə də kifayət deyil. Kifayət deyil. Bu həyat o demək deyil ki; " Mən itdən daha sürətli hərəkət etdiyim üçün mədəniyəm".
- panthās tu koṭi-śata-vatsara-sampragamyo
- vāyor athāpi manaso muni-puṅgavānāṁ
- so 'py asti yat-prapada-sīmny avicintya-tattve
- govindam ādi-puruṣaṁ tam ahaṁ bhajāmi
- (Bs. 5.34)
Bizim sürətimiz...Sürət nə üçündür.? Çünki, biz müəyyən bir yol getmək ıstəyirik, bu onun sürətidir. Əsas çatacağı yer də Govinda, Vişnu və na te viduḥ svārtha-gatiṁ hi viṣṇu. Fərqli sürətlə gedirlər amma hara gedəcəklərini bilmirlər. Ölkəmizin böyük şairi Rabindranath Tagore, o Londonda ikən bir məqalə yazmışdı- Mən oxudum. Sizin ölkənizdə, qərb ölkələrində, matorlu vasitələr və...böyük sürətlə hərəkət edirlər. Rabindranath Tagore bir şairdi. Belə fikirləşmiş; "Bu İngilislərin ölkələri cox kiçik və cox böyük sürətlə gedirlər, okeana düşəcəklər." Bunun kimi bir şey demiş. Niyə bu qədər yüksək sürətlə gedirlər? Eynilə, biz də cox böyük sürətlə cəhənnəmə doğru gedirik. Bizim vəziyyətimiz də budur, çünki, getdiyimiz yeri bilmirik. Əgər hara gedəcəyimi bilmədən maşınımı cox sürətlə sürsəm, sonra nəticəsi nə olacaq?. Sonu fəlakət olur. Biz niyə qaçdığımızı bilməliyik. Bunun kimi, çaylar cox böyük sürətlə axırlar , amma hədəfləri dənizdir. Çay dənizə çatdığında hədəfi yox olur. Bunun kimi bizdə çatacağımız yeri bilməliyik. Hədəfimiz Vişnu, Tanrıdır. Biz Tanrının ayrilmayan parçasıyıq. Biz...Ya elə ya belə biz bu maddi dünyaya düşmüşük. Bizim hədəfimiz geri evə, Tanrının yanına qayıdmaq olmalıdır. Hədəfimiz bu. Başqa hədəf yoxdur. Bizim Krişna şüuru bunu öyrədir. "həyatının məqsədini düzəlt" və həyatın məqsədi nədir? "Evə, Tanrıya geri qayıdmaq". Siz bu tərəfə, tərs tərəfə, cəhənnəmə tərəf gedirsiniz. Sizin hədəfiniz bu deyil. Bu tərəfə, Tanrıya gedin." Bizim təbliğatımız budur.