| «Αυτή η υλική κατάσταση ύπαρξης είναι μια ασθενής κατάσταση. Αυτό είναι που δεν γνωρίζουμε και προσπαθούμε να απολαύσουμε αυτήν την ασθενή κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι δυσχεραίνουμε την ασθένεια—πρέπει να συνεχίσουμε. Δεν θεραπεύουμε την ασθένεια. Όπως ο γιατρός απαγορεύει κάτι, "Αγαπημένε μου ασθενή, δεν πρέπει να τρως αυτό που έτρωγες μέχρι τώρα ή δεν πρέπει να πίνεις αυτό που έπινες μέχρι τώρα. Να πάρε αυτό το χάπι." Υπάρχουν περιορισμοί, κανόνες και κανονισμοί—αυτό ονομάζεται ταπάσια. Εάν όμως ο ασθενής σκέφτεται και λέει, 'Γιατί να ακολουθήσω όλες αυτές τις οδηγίες του γιατρού και να περιορίσω τον εαυτό μου; Θα φάω ο,τι θέλω και θα κάνω ο,τι θέλω. Είμαι ελεύθερος' και νομίζει ότι με τον τρόπο αυτό θα γιατρευτεί, όχι δεν θα γιατρευτεί.»
|
