«Ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα πολύ όμορφο παλτό και μέσα σε αυτό το παλτό, βρίσκεσαι, σε ο,τι αφορά εμάς, αυτήν την στιγμή. Τώρα, εάν απλώς φροντίσεις το παλτό και το πουκάμισο και δεν φροντίσεις το άτομό σου, τότε για πόσο καιρό μπορείς να είσαι χαρούμενος; Νιώθεις τόση δυσφορία παρά το ότι έχεις ένα πολύ όμορφο παλτό. Με την ίδια λογική, το σώμα αυτό, το χονδροειδές σώμα, είναι σαν ένα παλτό. Εγώ είμαι στην πραγματικότητα μια πνευματική σπίθα. Αυτό το σώμα, με το χονδροειδές του κάλυμμα, έχει κι ένα εσωτερικό κάλυμμα: το νου, την ευφυΐα και το εγώ. Αυτό είναι το πουκάμισό μου. Πουκάμισο και παλτό. Και κάτω από το πουκάμισο και το παλτό υπάρχει ο πραγματικός μου εαυτός.
- dehino 'smin yathā dehe
- kaumāraṁ yauvanaṁ jarā
- tathā dehāntara-prāptir
- dhiras tatra na muhyati
- (BG 2.13)»
|
