| «Για εκείνη την ψυχή που είναι συνειδητή του Μπράμαν, δεν υπάρχει έντονη λαχτάρα για κάτι, ούτε θρήνος. Όσο βρισκόμαστε σε αυτήν την σωματική ύπαρξη, επιθυμούμε έντονα και θρηνούμε. Λαχταρούμε να αποκτήσουμε πράγματα που δεν είναι δικά μας και θρηνούμε για εκείνα που χάνουμε. Υπάρχουν δύο επιχειρηματικές δραστηριότητες: η μία είναι να έχεις υλικό όφελος και η άλλη είναι να το χάνεις. Αυτό συμβαίνει στο επίπεδο ύπαρξης που βρισκόμαστε. Αλλά όταν φτάσεις στο πνευματικό επίπεδο, δεν υπάρχει πλέον καμία συζήτηση για το εάν κερδίζεις ή χάνεις. Υπάρχει ισορροπία. Έτσι, brahma-bhūtaḥ prasannātmā na śocati na kāṅkṣati, samaḥ sarveṣu bhūteṣu. Επειδή εκείνη η ψυχή που πλέον δεν λαχταρά και δεν θρηνεί, δεν έχει πια εχθρούς. Επειδή, εάν υπάρχει εχθρός, υπάρχει και έντονη επιθυμία, αλλά εάν δεν υπάρχει εχθρός, τότε samaḥ sarveṣu bhūteṣu mad-bhaktiṁ labhate parām. Αυτή είναι η αρχή των υπερβατικών δραστηριοτήτων, μπάκτι.».
|
