EL/Prabhupada 0204 - Λαμβάνω το έλεος του Γκούρου. Αυτό σημαίνει Βάνι



Morning Walk -- July 21, 1975, San Francisco

Πραμπουπάντα: Επιβάλλεται η συναναστροφή και των δυο. Γκουρου-κρισνα-κριπαγια παγια μπακτι-λατα-μπιτζα (Τσ. Τσ. Μαντια 19.151) Πρέπει να υπάρχει το έλεος (κριπα) τόσο από τον γκούρου όσο κι από τον Κρίσνα. Τότε το λαμβάνεις.

Τζαγιαντβάιτα: Επιθυμούμε σφοδρά να λάβουμε το έλεος του πνευματικού δασκάλου (γκουρου-κριπα).

Πραμπουπάντα: Ποιος;

Τζαγιαντβάιτα: Εμείς, όλοι μας.

Πραμπουπάντα: Ναι. Γιασια πρασανταντ μπαγκαβατ-πρασαντα. Αν λάβεις το έλεος (κριπα) του γκούρου, τότε φυσιολογικά θα λάβεις και του Κρισνα.

Ναραγιανα: Το γκουρου-κριπα έρχεται μονάχα αν ευχαριστηθεί ο πνευματικός δάσκαλος, Σριλα Πραμπουπάντα;

Πραμπουπάντα: Πώς αλλιώς;

Ναράγιανα: Ορίστε;

Πραμπουπάντα: Πώς αλλιώς μπορεί να έλθει;

Ναράγιανα: Τότε όσοι μαθητές δεν δύνανται να σε δουν ή να σου μιλήσουν...

Πραμπουπάντα: Αυτό έλεγε, βανι και βαπου. Ακόμα κι αν δεν βλέπεις το σώμα του, ακολούθησε τα λόγια του, βάνι.

Ναραγιανα: Σρίλα Πραμπουπάντα, όμως, πώς θα ξέρουν ότι σ' ευχαριστούν;

Πραμπουπάντα: Αν ακολουθείς πραγματικά τα λόγια του γκούρου, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι ευχαριστημένος. Κι αν δεν ακολουθείς, πώς μπορεί να μείνει ευχαριστημένος;

Σουντάμα: Όχι μόνο αυτό, αλλά το έλεος σου έχει εξαπλωθεί παντού, κι αν επωφεληθούμε, μας είπες κάποτε, τότε θα νιώσουμε το αποτέλεσμα.

Πραμπουπάντα: Ναι.

Τζαγιαντβάιτα: Κι αν έχουμε πίστη σε ό,τι λέει ο γκούρου, τότε φυσιολογικά θα το εφαρμόσουμε.

Πραμπουπάντα: Ναι. Ο Γκούρου Μαχαράζ μου έφυγε από αυτόν τον κόσμο το 1936, αλλά εγώ ξεκίνησα αυτή την κίνηση το 1965, τριάντα χρόνια μετά. Έτσι λαμβάνω το έλεος του γκούρου μου. Αυτό σημαίνει βάνι. Ακόμα κι αν ο γκούρου δεν είναι παρών ο ίδιος, αν ακολουθήσεις το βάνι, τότε δέχεσαι βοήθεια.

Σουντάμα: Τότε, δεν τίθεται ζήτημα αποχωρισμού κάποτε, όσο ο μαθητής ακολουθεί την εντολή του γκούρου.

Πραμπουπάντα: Όχι. Τσακου-νταν ντιλο γιει... Ποιός είναι ο επόμενος;

Σουντάμα: Τσακου-νταν ντίλο γιει, τζάνμε τζάνμε πράμπου σει.

Πραμπουπάντα: Τζάνμε τζάνμε πράμπου σέι. Πού είναι λοιπόν ο αποχωρισμός; Εκείνος που άνοιξε τα μάτια σου, είναι ο πραμπού σου τη μια γέννηση μετά την άλλη.

Παραμαχάμσα: Μήπως αισθάνεσαι καμιά φορά έντονο αποχωρισμό από τον πνευματικό σου δάσκαλο;

Πραμπουπάντα: Δεν χρειάζεται να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις.