ES/SB 1.19.22


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 22

āśrutya tad ṛṣi-gaṇa-vacaḥ parīkṣit
samaṁ madhu-cyud guru cāvyalīkam
ābhāṣatainān abhinandya yuktān
śuśrūṣamāṇaś caritāni viṣṇoḥ


PALABRA POR PALABRA

āśrutya—justo después de oír; tat—eso; ṛṣi-gaṇa—los sabios reunidos; vacaḥ—hablando; parīkṣit—Mahārāja Parīkṣit; samam—imparcial; madhu-cyut—dulce al oído; guru—grave; ca—también; avyalīkam—absolutamente cierto; ābhāṣata—dijo; enān—todos ellos; abhinandya—congratuló; yuktān—presentando debidamente; śuśrūṣamāṇaḥ—estando deseoso de oír; caritāni—actividades de; viṣṇoḥ—la Personalidad de Dios.


TRADUCCIÓN

Todo lo que los grandes sabios hablaron era muy grato al oído, estaba lleno de significado y fue presentado de modo apropiado como algo absolutamente cierto. Así que, después de oír a los grandes sabios, Mahārāja Parīkṣit, deseando oír hablar de las actividades del Señor Śrī Kṛṣṇa, la Personalidad de Dios, los congratuló.