ES/SB 10.12.28


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 28

kṛtyaṁ kim atrāsya khalasya jīvanaṁ
na vā amīṣāṁ ca satāṁ vihiṁsanam
dvayaṁ kathaṁ syād iti saṁvicintya
jñātvāviśat tuṇḍam aśeṣa-dṛg ghariḥ


PALABRA POR PALABRA

kṛtyam kim—qué hacer; atra—en esta situación; asya khalasya—de este envidioso demonio; jīvanam—la existencia de la vida; na—no debería haber; —o; amīṣām ca—y de los inocentes; satām—de los devotos; vihiṁsanam—la muerte; dvayam—ambas acciones (matar al demonio y salvar a los niños); katham—cómo; syāt—puede ser posible; iti saṁvicintya—tras pensar perfectamente en el tema; jñātvā—y decidir qué hacer; aviśat—entró; tuṇḍam—en la boca del demonio; aśeṣa-dṛk hariḥ—Kṛṣṇa, que tiene ilimitada potencia, podía comprender el pasado, el futuro y el presente.


TRADUCCIÓN

¿Cómo había que actuar? ¿Cuál era la forma de matar al demonio y de salvar, al mismo tiempo, a los devotos? Kṛṣṇa, que posee una potencia ilimitada, prefirió esperar hasta hallar una manera inteligente de matar al demonio, salvando, al mismo tiempo, a los niños. Luego, entró en la boca de Aghāsura.


SIGNIFICADO

Kṛṣṇa es conocido con el nombre de ananta-vīrya-sarvajña, debido a que lo sabe todo. Y como lo conoce todo a la perfección, para Él no era difícil hallar la manera de salvar a los niños y, al mismo tiempo, matar al demonio. Así, decidió que también Él iba a entrar en la boca del demonio.