ES/SB 3.1.7


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 7

yadā sabhāyām kuru-deva-devyāḥ
keśābhimarśaṁ suta-karma garhyam
na vārayām āsa nṛpaḥ snuṣāyāḥ
svāsrair harantyāḥ kuca-kuṅkumāni


PALABRA POR PALABRA

yadā—cuando; sabhāyām—la asamblea; kuru-deva-devyāḥ—de Draupadī, la esposa del santo Yudhiṣṭhira; keśa-abhimarśam—insulto por coger su cabello; suta-karma—acción ejecutada por su hijo; garhyam—que fue abominable; na—no; vārayām āsa—prohibió; nṛpaḥ—el rey; snuṣāyāḥ—de su nuera; svāsraiḥ—por sus lágrimas; harantyāḥ—de ella, que estaba empapando; kuca-kuṅkumāni—polvo rojo que adornaba su pecho.


TRADUCCIÓN

El rey no prohibió la abominable acción de su hijo Duḥśāsana de coger el cabello de Draupadī, la esposa del santo rey Yudhiṣṭhira, a pesar de que sus lágrimas empapaban el polvo rojo que adornaba su pecho.