ES/SB 7.10.25


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 25

prasāda-sumukhaṁ dṛṣṭvā
brahmā narahariṁ harim
stutvā vāgbhiḥ pavitrābhiḥ
prāha devādibhir vṛtaḥ


PALABRA POR PALABRA

prasāda-sumukham—cuyo rostro estaba radiante debido a que el Señor Supremo estaba complacido; dṛṣṭvā—al ver esa situación; brahmā—el Señor Brahmā; nara-harim—al Señor Nṛsiṁhadeva; harim—a la Suprema Personalidad de Dios; stutvā—ofrecer oraciones; vāgbhiḥ—con palabras trasscendentales; pavitrābhiḥ—sin rastro de contaminación material; prāha—se dirigió (al Señor); deva-ādibhiḥ—por otros semidioses; vṛtaḥ—rodeado.


TRADUCCIÓN

Al ver que el Señor estaba complacido, el Señor Brahmā, rodeado de los demás semidioses, estaba radiante. Entonces ofreció oraciones al Señor con palabras trascendentales.