FA/Prabhupada 0489 - با ذکر کردن در خیابان، شیرینی پخش می کنید
Lecture -- Seattle, October 18, 1968
درحاليكه داريم دورهاى ذكرمون رو انجام ميديم، يا وقتى توى ذكر دسته جمعى داريم بلند ذكر مى كنيم، اين درسته كه ذهنمون رو به فكر كردن مشغول كنيم؟ اينطور نيست؟ اين راهى عمليه اگر فكر نكنيد، ذكر كردن شما رو مجبور ميكنه به كريشنا فكر كنيد. مى بينيد؟ آرزوى صداى كريشنا، به زور ذكر كردن خيلى خوبه. و در اين دوره، يوگاى عملى اينه نمى تونيد مديتيشن كنيد. ذهنتون خيلى آشفته ست، نمى تونيد ذهنتون رو متمركز كنيد بنابراين ذكر كردن، و با ارتعاش صوت، شديداً وارد ذهنتون ميشه حتى اگر كريشنا رو نخواهيد، كريشنا وارد ذهنتون ميشه با قدرت اين ساده ترين روش ست لازم نيست تلاش كنيد. كريشنا داره مياد اين روش خيلى خوبيه. براى همين دراين دوره پيشنهاد شده و ديگران هم سود مى برند. بلند ذكر مى كنيد اونهايى كه ملحق نميشند، اونها هم حداقل... درست مثل توى خيابون، تو پارك، اونها ميگن" هاره كريشنا" چطورى ياد گرفتند؟ با شنيدن اين ذكر. فقط همين گاهى بچه ها، به محض اينكه ما رو مى بينند، ميگن" اوه، هاره كريشنا!" در مونترال، بچه ها، وقتى داشتم توى خيابون راه ميرفتم، تمام بچه ها، مغازه دارها، دكان دارها، ميگن" هاره كريشنا!" و فقط همين. بنابراين ما هاره كريشنا رو به درون ذهن فشار ميديم اگر يوگا تمرين كنيد، مديتيشن كنيد، ممكنه براتون مفيد باشه، ولى اين براى خيليهاى ديگه هم مفيده چيزى خيلى خوب رو فرض كنيد، داريد لذت مى بريد، مقدارى شيرينى-اين يك مرحله ست ولى اگر شيرينى ها رو پخش كنيد، مرحله ى ديگه ايه پس با ذكر كردن در راه، تو خيابون، شما شيرينى پخش مى كنيد خسيس نيستيد، كه فقط خودتون بخوريد خيلى بخشنده ايد كه داريد بين بقيه تقسيم مى كنيد حالا ذكركنيد، پخش كنيد