FA/Prabhupada 0551 - شاگردان ما مشغولیت بهتری دارند، شیرینی توپی
Lecture on BG 2.62-72 -- Los Angeles, December 19, 1968
Prabhupāda: پارام دريشتوا نيوارتاته (ب.گ. فصل ٢ آيه ٥٩)، اگر چيز بهتري بدست بياوريد، چيزهاي با كيفيت پايين را رها خواهيد كرد. اين طبيعت ماست. درست مانند شاگردان ما، شاگردان آمريكايي، همه ي آنها عادت به خوردن گوشت داشتند. ولی اکنون یکی از آنها مشغول پخش توپ های شیرینی است. توپ های ایسکان، آنها گوشت خواری را فراموش کرده اند. آنها دیگر علاقه ای به گوشت خواری ندارند، مشغولیات بهتری دارند، توپ های شیرینی (خنده) مشابهاً مسیر به همین نحو است. زمانی که ما مشغولیات بهتری داشته باشیم... ما در ولع بدست آوردن لذتیم. "آناندا مایوبهیاسات" (ودانتا سوترا بخش 1 فصل 1 آیه 12) تمام موجودات زنده به دنبال لذت هستند. این طبعشان است. شما قادر به متوقف ساختن آن نیستید. اگر شما متوقفش کنید درست مانند آن است که کودکی به دنبال لذت می باشد. چیزی را می شکند و از آن لذت می برد. اما او... به منظور شکستن این کار را نمی کند، فقط از شکستن آن لذت می برد. مشابهاً ما نمی دانیم در این ادراک مادی حیات، لذت چیست! خراب می کنیم و می سازیم. من در کشور شما در جا های مختلف این را دیده ام. ساختمان زیبایی تخریب می شود و در همان مکان ساختمان دیگری بالا می آید. می بینید؟ تخریب کردن و ساختن، تخریب و ... «وای این ساختمان قدیمی است. » همان بازی کودکانه! می بینید! فقط کار بیهوده و اتلاف زمان ارزشمند حیات انسانی. ساختن و تخریب کردن، ساختن و تخریب کردن. " این ماشین قدیمی شده، یکی دیگه، مدل 69 (میخوام)!" و هزاران شخص درگیر آن مدل 69 می شوند! می بینید؟ این چه کاریه؟ در واقع مثل کودکان ساختن و تخریب کردن، ساختن و تخریب کردن! می بینید؟ بنابراین تا زمانیکه انسان مشغولیت بهتری نداشته باشد، یعنی کریشنا آگاهی، حتماً درگیر این ساختن و تخریب کردن، ساختن و تخریب کردن می شوند. مشغولیات کودکانه. "پارام دریشتوا نیوارتاته، ب.گ. فصل 2 آیه 59" و تا اینجا شاگردان کریشنا آگاهی ما، آنها در تلاشند که 2 ساعت بیشتر از 24 ساعت بدست آورند. آنها مشغولیات بسیاری بدست آورده اند، خیلی زیاد. بنابراین تا زمانی که شخص در کریشنا آگاهی مشغول نباشد، ناگزیر مشغول خدمت به مایا می شود. مردم ممکن است که چنین مشغولیاتی را ستایش کنند: « اوه، او بسیار پولدار است» « او چنین ساختمان زیبایی را تخریب و ساختمان زیبای دیگری را ساخته است.» در نتیجه از نظر مادی خیلی جالب است. اما از نظر معنوی صرفاً اتلاف وقت است. "هاری هاری بیفاله جاناما گوناینو، "مانوشیا جانما پایا، رادها کریشنا نا بهاجیا، جانیا شونیا، بیشا کاینو." آگاهانه و با قصد و نیت، من درحال نوشیدن زهر هستم. زَهر. چرا زَهر؟ تلف کردن این فرم حیات انسانی یعنی نوشیدن زَهر. درست مانند کسیکه زَهر می نوشد. او نمی داند که زندگی بعدش چه می شود. او قرار است تبدیل به روحی سرگردان شود. برای سالهای زیادی او به عنوان تنبیه دیگر بدن مادی بدست نخواهد آورد. آیا ملاحظه می کنید؟ گوراسوندارا مقاله ای درمورد روح در مجله بازگشت به خدا نوشته است. در انگلیس آن روحی که با "کروم ول" می جنگید، هنوز مشغول جنگ است. در شب مرتب صدای نزاع شنیده می شود. می بینید؟ بنابراین، سَم یعنی این فرم بدن انسانی فرصتی است برای کریشنا آگاه شدن و به سوی خدا بازگشتن. ولى اگر ما در كريشناآگاهى مشغول نشويم، فقط در اين تخريب و ساختن مشغول باشيم، و درآنصورت فقط مشغول نوشیدن زَهر خواهیم بود. این بدان معنی است که زندگی بعد، من وارد چرخه تولد و مرگ می شوم. در8400000 نوع حیات، و زندگیم نابود میشود. ما نمی دانیم برای چندین میلیون سال باید در آن چرخه تولد و مرگ سفر کنیم. به همین دلیل سم است.