FA/Prabhupada 0621 - آموزش جنبش کریشنا آگاهی، یعنی تابع مرجع موثق شدن
Lecture on BG 13.1-2 -- Miami, February 25, 1975
پس جنبش كريشناآگاهى ما در حال آموزش به مردمه كه سرسپرده ى منبع موثق بشند اين شروع دانشه همونطور كه در بهاگاوادگيتا، فصل ٤، آيه ى ٣٤، گفته شده اگر مى خواهيد موضوع اصلى معنوى رو ياد بگيريد، كه خارج از حوزه ى افكار، احساس و خواسته تونه... تفكر ذهنى يعنى، فكر كردن، احساس كردن و خواستن، روانشناسى ولى موضوع اصلى كه وراى فكركردن شماست بنابراين خداوند يا هر چيزى درباره ى خدا وراى محدوده ى افكار و تفكرات ماست بنابراين، ما بايد اون رو متواضعانه ياد بگيريم. Prakṛṣṭa-rūpeṇa nipāta. Nipāta means submission. Tad viddhi praṇipātena paripraśnena. اول از همه كسى رو پيدا كنيد كه بتونيد كاملاً بهش تسليم بشيد بعد در باره ى موضوع اصلى پرس و جو ميكنيد درست مثل آرجونا كه بسيار جدى اون رو دنبال ميكنه. اول ازهمه تسليم كريشنا ميشه در گيتا فصل ٢، آيه ى ٧، آمده ست " كريشناى عزيزم، ما دوستانه سخن ميگوييم، در سطحى يكسان. پس چيزى به من خواهى گفت، ومن بايد درباره ى چيزى صحبت كنم به اين ترتيب ما فقط وقت خود را هدر ميدهيم، و هيچ نتيجه اى نخواهد بود بنابراين، من بعنوان شاگرد، تسليم ميشوم. هرچه كه مى گويى، من قبول خواهم كرد". اين اولين موقعيته اول از همه چنين شخصى رو پيدا كنيد كه، به او كاملاً ايمان داشته باشيد كه هرچه كه ميگه، قبول كنيد اين پيرروحانيه. اگر فكر كنيد كه بهتر از استادتون مى دونيد، اونوقت هيچ فايده اى نداره اول ازهمه شخصى رو پيدا كنيد كه بهتر از شماست. اونوقت تسليم ميشيد بنابراين قواعد و قوانين و مقررات نميگه كه شخص بايد كوركورانه هر استادى رو بپذيره، و هيچكس نبايد كوركورانه هر شاگردى رو قبول كنه اونها بايد با هم حداقل براى يكسال مراوده داشته باشند تا اينكه شاگرد آينده هم بتونه بفهمه، " آيا من ميتونم اين شخص رو بعنوان پيرروحانى خودم قبول كنم،" و استاد آينده هم ميتونه متوجه بشه ،" آيا اين شخص ميتونه شاگرد من بشه" اين آموزش توسط ساناتانا گوسوامى در كتاب هارى-بهاكتا-ويلاسا ست پس اينجا آرجونا، كريشنا رو بعنوان پيرروحانيش مى پذيره و متواضعانه ميگه كه" پراكريتام پوروشام چايوا" " پراكريتى" يعنى طبيعت و" پوروشا" يعنى شاهكار طبيعت درست مثل اينجا در اين دنياى مادى، بخصوص در كشورهاى غربى، اونها خيلى علاقه مندبه توسعه ى كشورهاى عقب افتاده هستند اين يعنى كار برجسته، يا" پوروشا" شدن، لذت برنده شما آمريكايى ها، از اروپا اومديد، و حالا تمام آمريكا رو توسعه داديد، شهرهاى بسيار زيبا، و خيلى پيشرفته به اين" توسعه ى منابع " گفته ميشه پس پراكريتى، طبيعت، و ما موجودات زنده، بخصوص انسانها،" پوروشا" هستند ولى واقعاً ما لذت برنده نيستيم. ما لذت برنده هاى اشتباهى هستيم به اين معنى ما لذت برنده نيستيم: بفرض شما آمريكايى هستيد اين قسمت از زمين رو كه بعنوان آمريكا شناخته ميشه، خيلى خوب توسعه داديد ولى نمى تونيد لذت ببريد فكر مى كنيد كه لذت برنده ييد، ولى نمى تونيد لذت ببريد بعد از مدتى بيرون ميندازنتون،" برو بيرون". اونوقت چطورى لذت برنده هستيد؟ ممكنه فكر كنيد كه" حداقل براى پنجاه يا صد سال من دارم لذت مى برم" پس مى تونيد بگيد كه قادر هستيد لذت ببريد، به اصطلاح لذت ولى نمى تونيد لذت برنده ى هميشگى باشيد. اين امكان نداره