FA/Prabhupada 0980 - ما نمی توانیم با کامیابی مادی خوشحال بشویم، این یک حقیقت است
720905 - Lecture SB 01.02.06 - New Vrindaban, USA
پرادیومنا: ترجمه: "اشتغال متعال یا دهارما برای تمام بشریت آن است که به واسطه آن انسان میتواند به خدمت عاشقانه به خداوند متعال دست یابد. چنین خدمت عابدانهای باید بدون انگیزه مادی و مستمر باشد تا بتواند ذات را کاملا راضی سازد." پرابهوپاد: خب ... سا وی پومسام پارو دهارمو یاتو بهاکتیر آدهوکشاجه آهایتوکی آپراتیهاتا یایاتما سوپراسیداتی (ش.ب. 1.2.6) همه به دنبال رضایت هستند، آتیانتیکشو. همه در تلاش برای ایجاد شادی نهایی هستند. اما در دنیای مادی، گرچه آنها فکر میکنند که با داشتن ثروت مادی راضی خواهند شد، اما این واقعیت ندارد. برای مثال در کشورتان، شما به میزان کافی توانایی مادی دارید بیش از دیکر کشورها، اما با این حال رضایتی وجود ندارد. علیرغم تمام ترتیبات خوب برای لذت مادی، غذای کافی، ... کافی، آپارتمان زیبا، ماشین، خیابان، و تمام ترتیبات خوب برای آزادی در سکس، و نیز ترتیبات مناسب برای دفاع - همه چیز کامل است - اما با این حال مردم ناراضی و گیج هستند، و نسل جوان، آنها به هیپیها تبدیل میشوند، اعتراض میکنند، یا نازاضی هستند چرا که آنها شاد نیستند. من چندین بار مثال در لسآنجلس را نقل کردهام، هنگامی که مشغول پیادهروی صبحگاهی در بورلی هیلز میشدم، بسیاری هیپیها از خانههای بسیار محترم خارج میشدند. مشخص بود که پدرش، او ماشین خیلی زیبایی هم داشت، اما لباسش هیپی بود. بنابراین این اعتراضی بر علیه به اصطلاح ترتیبات مادی است، آنها آن را دوست ندارند. در واقع ما نمیتوانیم با موفقیت و کمیابی مادی شاد شویم، این یک واقعیت است. این موضوع در شریماد-بهاگاواتام نیز بیان شده است. پراهلاد ماهاراج به پدر ملحد خود میگوید ... پدرش هیرانیاکاشیپور بود. هیرانیا یعنی طلا و کاشیپو یعنی بستر نرم، کوسن. این تمدن مادی است. آنها بستر بسیار نرم و هم بستر میخواهند، و حساب بانکی پر از پول. این معنی دیگر هیرانیاکاشیپو است. خب او نیز خوشحال نبود. هیرانیاکاشیپو نیز شاد نبود- حداقل او شاد نبود، که پسرش پراهلاد عابد خداوند شده است که او اصلا دوست نداشت. پس او از پسرش پرسید که "چه احساسی داری؟" تو پسر کوچکی هستی، بچهای، چگونه چنین آسایش زیادی را احساس میکنی علیرغم تمام تهدیدات من. دارایی واقعی تو چیست؟" بنابراین او پاسخ داد، " پدر عزیزم، نا ته ویدوه سوارتا گاتیم هی ویشنوم (ش.ب 7.5.31) اشخاص احمق، آنها نمیدانند که هدف غایی شادی ویشنو، خدا، خداوند متعال است." دوراشایا یه باهیر-ارتها مانینا (ش.ب. 7.5.31) دوراشایا، دور، امید واهی، آنها امید به چیزی دارند که هرگز رخ نخواهد داد. آن چیست؟ دوراشایا یه باهیر-آرتها-مانینا