HY/Prabhupada 0011 - Կրիշնային կարելի է մտքով խոնարվել
Lecture on BG 4.28 -- Bombay, April 17, 1974
«Բհակտի-ռասամրիտա-սինդհույում» կա մի պատմություն... Այն հորինված չե.Ճշմարտացի է. Այնտեղ նկարագրվում է, ինպես մի « բրահման», մեծ նվիրյալ ցանկանում էր մի հիանալի ծառայություն կատարել Աստծուն տաճարում, «արչանա». Բայց նա գումար չուներ. Մի անգամ նա լսում էր, թե ինչպես էն «Բհագավատամ» կարդում, եվ իմացավ, որ Կրիշնային նույնիսկ մտքում էլ հարելի է խոնարվել. Նա օգտվեց այդ հնարավորությունից, քանզի արդեն երկար ժամանակ է որ երազում էր այն մասին, որպիսի կազմակերպեր շքեղ ծառայություններ Կրիշնային, բայց նա գումար չուներ.
Այսպիսով հասկանալով, որ կարել է խոնարհվել մտքում Կրիշնային, նա լոգանք ընդունեց Գոդավարի գետում, նստեց ծառի տակ եվ մտքով շքեղ գահ կառուցեց, «սիմհասանա», թանկարժեք քարերով զարդարված. Նա մտքով Աստվածությանը նստեցրեց այդ գահին, լողացրեց Նրան Գանգայի, Յամունայի, Գոդավարիի, Նարմադայի եվ Կավերիյի ջրերով Հետո նա շատ գեղեցիկ զարդարեց Աստվածությանը, ծաղիկ առաջարկեց, ծաղկեշղթա.
Պատրաստեց համեղ «պարամաննա», քաղցր բրինձ. Բրահմանը ցանացավ ստուգել թե բրինձն ինչքան տաք է դեռ. Որովհետեվ «պարամաննան» ուտում են երբ նա արդեն այդքան էլ տաք չէ. «Պարամաննան» չեն ուտում երբ նա շատ տաք է. Այսպիսով նա դիպչեց «պարամաննային» եվ իր մատը վառեց. Դրանից հետո նրա մեդիտացիան կտրվեց, որովհետև իրականում ոչինչ էլ տեղի չէր ունեցել. Նա ուղղակի այդ ամենը մտքում էր կատարում. Սակայն նրա մատը վառվացի հետք ուներ. «Բրահմանը» ցնցված Էր.
Այդ ժամ Նարայանան Վայկունթհայում ժպտում էր. Լակշմիջին Նրան հարցրեց: «Ինչու ՞ Դու ես ժպտում». «Իմ նվիրյալներից մեկը խոնարվում է Ինձ. Ուղարկի Իմ մարդկանց նրա հետեվից, թող հենց հիմա նրան բերեն Վայկունթհա».
Այսպիսով, «բհակտի-յոգան» այնքան հիասքանչ է, որ եթե նույնիսկ մենք ոչինչ չունենք շքեղորեն Աստվածությանը ծառայելու համար, ապա կարելի է դա մտքում կատարել. Դա նույնպես հնարավոր է.