MN/Prabhupada 0131 - It is Quite Natural to Surrender to Father



Lecture on BG 7.11-16 -- New York, October 7, 1966

Энэ бүх галзуурал хий зүйлс болон материаллаг ертөнцийн хий хуурмагийг даван гарах нь маш хүнд хэцүү энэ маш хэцүү Гэхдээ Бурхан Кришна mām eva ye prapadyante māyām etāṁ taranti te (BG 7.14) гэж айлдсан Хэрэв хүн өөрийгөө энэ дэлхийд зовж байгаа ухаарч Кришнад өөрийгөө даатгах аваас Хүндэт Кришина минь ээ би таныг олон амьдралынхаа туршид мартсан байна одоо би Та бол миний эцэг Та бол миний хамгаалагч гэдгийг ухаарлаа одоо би Танд өөрийгөө даатгаж байна гэх аваас яг л алдагдсан хүүхэд аав руугаа тэмүүлдэг шиг Аав минь ээ би таны өмгөөллөөс холдсон учраас одоо би зовж байна Одоо би танд дээр ирлээ гэхэд аав нь хүүгээ тэврээд Үр минь нааш ир би чамд маш их санаа зовж байлаа гэдэг Чамайг буцаж ирсэнд би баяртай байна Аав нь үнэхээр сайхан сэтгэлтэй бид ч бас яг л ийм байдалд байна Бүхний дээд Бурханд өөрийгөө даатгах аваас энэ тийм ч хэцүү биш хүү нь аавдаа өөрийгөө даатгах тийм хэцүү гэж үү үүнийг хэцүү гэж бодож байна уу ? Хүү нь аавдаа өөрийгөө даатгах энэ бол жам ёсных доромжлол байхгүй аав хүн ямагт дээр оршдог аавынхаа өлмийд хүрэх аавдаа мөргөх энэ бүхэн ялгуун энэ миний хувьд ялгуун хэцүү зүйл гутамшиг гэж байхгүй Бид яагаад Кришнад өөрийгөө даатгах хэрэгтэй гэж?

энд үйл явц нь байна Mām eva ye prapadyante. зовж буй амьтад өөрсдийгөө Надад даатгах үед māyām etāṁ taranti te (BG 7.14), амьдралын өөр зовлон үгүй болно тэр аавынхаа өмгөөлөлд ирсэн учраас Бхагавад-гитагийн төгсгөлд ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ (BG 18.66). гэсэн байдаг Аав хүн...хүүхэд эхийнхээ хөхийг хөхөх үед түүний хамгаалалд очдог аюул тулгарах үед эх хүн өөрийн амиа ч үрийнхээ төлөө зольж чаддаг үүнтэй адилаар Бурханы хамгаалалд ирэх үед айх айдас байхгүй