"Ajāmila, er was geen zuivere saṅkīrtana. Net zoals we worden geadviseerd wanneer we de mantra chanten, mahā-mantra, om de tien soorten van overtredingen te vermijden. Dus Ajāmila had zo geen programma. Het was nooit zijn bedoeling om de heilige naam van Nārāyaṇa te chanten. Dit punt wordt benadrukt bij Śrīdhāra Swami. Hij probeerde eenvoudigweg om zijn zoon te roepen, wier naam Nārāyaṇa was. Dat was geen bewuste kīrtana, maar deze zelfde vibratie, transcendentale vibratie, heeft zo veel kracht dat zonder de regels en wetten van de heilige naam te chanten, hij onmiddelijk bevrijd werd van alle zondige reacties. Dit punt wordt er hier benadrukt ."
|