| "We zijn zeer erg gehecht aan onze zogenaamde thuis, zogenaamde vrouw, kinderen. En er is . . . jñāna betekent dat asaktir anabhiṣvaṅgaḥ. Asaktir. Je zou, daarom, op een zekere leeftijd, volgens de Vedische beschaving, wordt men gedwongen om zijn hechting op te geven. Natuurlijk, men is gehecht aan vrouw, kinderen, thuis. Maar Vedische beschaving zegt, dat is okee vanuit . . . tot vijftig jaar, kan je gehecht blijven. Maar pañcāṣordhvaṁ vanaṁ vrajet: na je vijftigste jaar, moet je je familieleven opgeven. Vanaṁ vrajet. Ga naar het woud voor boetedoening. Dat was het systeem. Hier op het huidige moment, overal, over heel de wereld, waneer men gaat sterven, nog steeds is hij gehecht aan zijn politieke leven, sociale leven, familieleven. Dat is niet wijsheid. Dat is onwetendheid. Je moet onthecht zijn."
|
