| "Als je eenmaal zondige activiteiten hebt begaan, het kind in de baarmoeder doden, 'oké, stop er nu mee'. 'Nee, nog een keer.' Tṛpyanti neha kṛpana (SB 7.9.45). Hij is nooit tevreden. Hij weet dat hier lijden achter zit. Toch zal hij het niet stoppen. Daarom, een nuchtere man... Een man zou moeten worden opgeleid om nuchter te worden, dat 'Laat me deze jeuk tolereren, dat is alles. Ik bespaar zoveel moeite.' Dit is kennis. Om schurk en nog meer schurk en nog meer schurk te worden en te lijden, is dat beschaving? Gewoonweg om van de mensen schurken te maken en te doen lijden en zelfmoord te laten plegen? Vertel hen gewoon dat hij deze beschaving heeft geschapen: Die lijdt en schurk wordt. Dat is alles. Tenzij je schurk wordt, hoe zul je lijden? Dus houd ze schurk en lijdt. Dit is de regeling van de natuur, dat 'Jij levend wezen, je bent Kṛṣṇa vergeten. Oké, kom onder mijn controle. Wees schurk, blijf schurk en lijdt'. Daivī hy eṣā guṇamayī mama māyā (BG 7.14). Waarom doet ze dat? "Geef je over aan Kṛṣṇa. Anders blijf je zo lijden." Dit is de manier van de natuur."
|
