"Citeer ze niet; het zijn allemaal schurken. Je komt tot je eigen reden. "Zij zeggen," dan aanvaard je ze als autoriteit. Waarom aanvaard je dan niet het gezag van de Bhagavad-gītā, schurk? Je citeert een paar schurken en dwazen, en ik citeer uit de Bhagavad-gītā. Wiens citaat is dan gunstig? "Zij zeggen." En als wij zeggen: "Kṛṣṇa zegt", is dat niets. Kijk eens hoe dwaas. "Zij zeggen." Deze dwazen, vleeseters, hè? Vrijgezelle vaders, (gelach) ze zeggen iets, dat is autoriteit. En Kṛṣṇa, de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, zegt: "O, dat kunnen we niet aanvaarden." Kijk eens, onzin. Dat ik... Dit argument heb ik naar voren gebracht met professor Kotovsky, dat: "We moeten tenslotte een leider volgen. Dus jouw leider is Lenin en mijn leider is Kṛṣṇa. Dus, waar is het verschil tussen het proces? Je moet enige autoriteit aanvaarden. Nu is het afwachten of Lenin perfect is of Kṛṣṇa perfect. Dat is iets anders, maar je moet een bepaalde autoriteit volgen."
|