"Wanneer we vergeten... Vergeetachtigheid is onze natuur. We zijn niet zo perfect als God; daarom zijn er zoveel inefficiënties. Dus vergeetachtigheid is ook een andere materiële kwaliteit. Dus, materieel leven betekent Kṛṣṇa vergeten. Māyā betekent wanneer men zijn relatie met Kṛṣṇa is vergeten. Dat heet māyā. Dus, Kṛṣṇa is erg aardig. Als we te veel vergeten... Deze materiële wereld is vergeetachtigheid, maar toch, volgens het Vedische systeem, wordt Kṛṣṇa-bewustzijn tot op zekere hoogte gehandhaafd als je de Vedische principes volgt. Dan laten we ons Godbewustzijn herontwaken/herleven, onze relatie. Dat werd uitgelegd door Śrī Caitanya Mahāprabhu, toen Hij met Sārvabhauma Bhaṭṭācārya sprak, dat het Vedische principe is om onze relatie met Kṛṣṇa te doen herleven of eraan te herinneren. In de Bhagavad-gītā zegt Kṛṣṇa ook: Vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ (BG 15.15): Het echte doel van Vedische kennis is om tot het begrip van Kṛṣṇa-bewustzijn te komen."
|