| "Zij kunnen zo uitdagen, dat: "Als onze kennis onvolmaakt is, hoe is jouw kennis dan volmaakt/perfect?" Als ze zo uitdagen, wat antwoord je dan? (pauze) ... kind is onvolmaakt, maar als het kind zegt: "Dit is een spektakel," en als we het kind vragen: "Hoe weet je dat?" "Vader vertelde het me," dan is het perfect. Hij kreeg de kennis van de vader, dat: "Dit is een spektakel", dus hoewel het kind onvolmaakt is, spreekt hij volmaakt. Dat is onze methode. Die uitspraak is niet onvolmaakt. Wij kunnen niet volmaakt zijn. Dat is niet mogelijk. Maar als we kennis van de volmaakten ontvangen, dan is onze kennis volmaakt."
|
