NL/BG 4.27

Śrī Śrīmad A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupāda


VERS 27

सर्वाणीन्द्रियकर्माणि प्राणकर्माणि चापरे ।
आत्मसंयमयोगाग्नौ जुह्वति ज्ञानदीपिते ॥२७॥
sarvāṇīndriya-karmāṇi
prāṇa-karmāṇi cāpare
ātma-saṁyama-yogāgnau
juhvati jñāna-dīpite

WOORD-VOOR-WOORD-VERTALINGEN

sarvāṇi — van alle; indriya — zintuigen; karmāṇi — functies; prāṇa-karmāṇi — functies van de levensadem; ca — ook; apare — anderen; ātma-saṁyama — van het beheersen van de geest; yoga — het verbindingsproces; agnau — in het vuur van; juhvati — offeren; jñāna-dīpite — door de drang naar zelfrealisatie.

VERTALING

Anderen, die zelfrealisatie willen bereiken door het beheersen van de geest en de zintuigen, offeren de functies van alle zintuigen en die van de levensadem als offers in het vuur van de beheerste geest.

COMMENTAAR

In dit vers wordt verwezen naar de yogamethode van Patañjali. In het Yoga-sūtra van Patañjali wordt de ziel pratyag-ātmā en parāg-ātmā genoemd. Zolang de ziel gehecht is aan zinsbevrediging wordt ze parāg-ātmā genoemd, maar zodra dezelfde ziel zich daarvan onthecht heeft, wordt ze pratyag-ātmā genoemd. De ziel is onderworpen aan het functioneren van tien verschillende soorten lucht die werkzaam zijn in het lichaam; dit is te zien binnen het ademhalingssysteem. De yogamethode van Patañjali geeft technische instructies over hoe men de functies van de lucht in het lichaam kan beheersen, zodat alle functies van de lucht uiteindelijk gunstig zijn om de ziel van materiële gehechtheid te zuiveren. Volgens de genoemde yogamethode is pratyag-ātmā het uiteindelijke doel. Deze pratyag-ātmā heeft zich teruggetrokken van activiteiten in de materie. De zintuigen staan in wisselwerking met de zins-objecten, zoals het oor met horen, de ogen met zien, de neus met ruiken, de tong met proeven en de hand met aanraken; op die manier zijn ze allemaal bezig met activiteiten buiten het zelf. Ze worden de functies van de prāṇa-vāyu genoemd. De apāna-vāyu gaat neerwaarts, vyāna-vāyu zorgt voor inkrimpen en uitzetten, samāna-vāyu zorgt voor evenwicht, udāna-vāyu gaat opwaarts, en wanneer iemand verlicht is, gebruikt hij deze allemaal in het zoeken naar zelfrealisatie.