NL/Prabhupada 0038 - Kennis is afkomstig uit de Veda's
Lecture on BG 7.1 -- Hong Kong, January 25, 1975
Nu, Kṛṣṇa is er. We hebben Kṛṣṇa's afbeelding, Kṛṣṇa's foto, Kṛṣṇa's tempel, zoveel Kṛṣṇa's. Ze zijn niet verzonnen. Ze zijn geen inbeelding zoals de māyāvādī filosoof denkt: "Je kan je inbeelden in je gedachten." Nee. God kan niet ingebeeld worden. Dat is een andere dwaasheid. Hoe kan je God inbeelden? Dan wordt God een onderwerp van je verbeelding. Hij is geen substantie. Dat is niet God. Wat is ingebeeld dat is niet God. God in aanwezig voor je, Kṛṣṇa, Hij komt hier op deze planeet. Tadātmānaṁ sṛjāmy aham, sambhavāmi yuge yuge (BG 4.7-8) . Dus je neemt informatie van zij die God hebben gezien.
- tad viddhi praṇipātena
paripraśnena sevayā
upadekṣyanti te jñānaṁ
jñāninas tattva-darśinaḥ
(BG 4.34)
Tattva-darśinaḥ. Tenzij je het gezien hebt, hoe kan je informatie over de waarheid geven aan anderen? Dus God is niet alleen in de geschiedenis gezien. In de geschiedenis, wanneer Kṛṣṇa aanwezig was op deze planeet, op het slagveld van Kurukṣetra waar deze Bhagavad-gītā is gesproken, dat is een historisch feit. Dus we kunnen door de geschiedenis en ook door de śāstra Bhagavān Śrī Kṛṣṇa zien. Śāstra-cakṣusā (SB 10.84.36). Net zoals Kṛṣṇa nu niet fysiek aanwezig is maar we begrijpen via śāstra wat Kṛṣṇa is. Dus śāstra-cakṣusā. Of je krijgt directe waarneming of via de śāstra. Via de śāstra is de waarneming beter dan de directe waarneming. Daarom is onze kennis, degenen die de vedische principes volgen, hun kennis komt van de Veda's. Ze vervaardigen geen kennis. Als een ding is begrepen door bewijs van de Veda's dan is dat een feit. Dus Kṛṣṇa wordt begrepen door de Veda's. Vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ (BG 15.15). Dat staat in de Bhagavad-gītā. Je kan je Kṛṣṇa niet inbeelden. Als een dwaas zegt dat: "Ik beeld me in" dat is dwaasheid. Je moet Kṛṣṇa zien door de Veda's. Vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ (BG 15.15). Dat is het doel van het bestuderen van de Veda's. Daarom heet het Vedānta. Kṛṣṇa's kennis is Vedānta.