NL/Prabhupada 0562 - Mijn gezaghebbende bron is de Vedische literatuur
Press Interview -- December 30, 1968, Los Angeles
Prabhupāda: Mijn gezaghebbende bron is de Vedische literatuur, ja. Je zal in de Bhagavad-gītā zien ... Heb je onze Bhagavad-gītā gezien?
Journalist: Ja. We hebben die op kantoor. Ik heb het gezien.
Prabhupāda: Er zijn beschrijvingen van deze dingen. Er is de beschrijving van een andere natuur die de spirituele natuur wordt genoemd. Dit is de materiële natuur. De hemel voor zover als je kan zien is één universum. Op dezelfde manier zijn er miljoenen universa. En al deze bij elkaar is de materiële hemel. En daarboven is de spirituele hemel, die is veel groter dan dit. En er zijn spirituele planeten.
Dus deze informatie hebben we uit de Bhagavad-gītā, wat te zeggen van de andere Vedische literatuur. De Bhagavad-gītā wordt dagelijks over bijna de hele wereld gelezen, maar ze begrijpen het niet. Ze bestuderen de Bhagavad-gītā alleen maar, of alleen maar om te denken dat ze "God" zijn. Dat is alles. Maar ze nemen de specifieke informatie niet ter harte.
Er is een vers in het achtste hoofdstuk: paras tasmāt tu bhāvo 'nyo' vyakto 'vyaktāt sanātanaḥ (BG 8.20). Er is een andere natuur, boven deze materiële natuur, die eeuwig is. Deze natuur ontstaat en wordt weer ontbonden. Maar die natuur is eeuwig. Deze dingen staan daar. Net zo zijn de planeten daar ook eeuwig. De levende wezens daar zijn ook eeuwig. Dat heet sanātana. Sanātana betekent eeuwig, zonder einde, zonder begin. Maar de natuur die we hier hebben, dit lichaam heeft een begin en het heeft een einde. Net als met alles, deze kosmische nature heeft een begin en een einde. Dus deze Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging is hoe om onszelf naar die eeuwige natuur te brengen.
Journalist: Dat is de zoektocht van de mens.
Prabhupāda: Ja. Dat is de zoektocht. Iedereen probeert om gelukkig te zijn, want dat is het voorrecht van alle levende wezens. Het is zijn natuur om gelukkig te worden, maar hij weet niet waar gelukkig te worden. Hij probeert gelukkig te worden waar er vier dingen zijn, erbarmelijke omstandigheden zijn er, namelijk; geboorte, dood, ziekte en ouderdom. Zoveel wetenschappers proberen om gelukkig te worden, om mensen gelukkig te maken, maar welke wetenschapper heeft geprobeerd om de dood te stoppen, om ouderdom te stoppen, om ziekte te stoppen? Heeft een wetenschapper dat geprobeerd?
Journalist: Ik weet het niet.
Prabhupāda: Wat is dit dan? Waarom nemen ze niet in overweging dat: "We maken zo veel vooruitgang, wat voor vooruitgang hebben we gemaakt met deze vier dingen? Ze hebben niets. En toch zijn ze heel erg trots, geavanceerd in onderwijs en wetenschap. Maar de vier primaire miserabele omstandigheden blijven zoals ze zijn. Snap je? Er kan vooruitgang in de medische wetenschap zijn, maar er is geen geneesmiddel dat kan stellen: "Geen ziekte meer, kom op." Is er een medicijn? Dus wat is die vooruitgang? Integendeel, ziektes nemen toe in verschillende vormen.
Ze hebben een kernwapen uitgevonden. Wat is dat? Om te doden. Maar heb je iets uitgevonden zodat er geen mensen meer zullen sterven? Dat is van waarde. Elk moment gaan er mensen dood, dus je hebt iets uitgevonden om de dood te versnellen. Dat is alles. Is dat iets van goede waarde? Dus er is geen oplossing voor de dood, er is geen ... Ze proberen de overbevolking te stoppen. Maar waar is de oplossing? Elke minuut komen er drie mensen bij. Dat zijn de statistieken.
Dus er is geen oplossing voor geboorte, er is geen oplossing voor de dood, er is geen oplossing voor ziekte en er is geen oplossing voor ouderdom. Er was een groot wetenschapper, professor Einstein, hij stierf ook op hoge leeftijd. Waarom heeft hij ouderdom niet gestopt? Iedereen probeert jeugdig te blijven. Waar is dat proces?
Dus het kan ze niet schelen hoe dit op te lossen, want dit gaat hun mogelijkheden te boven. Ze bluffen wat, dat is alles. Het kan ze niet schelen wat het echte probleem is en hoe het op te lossen. Het kan hun niet schelen. Maar hier is een beweging, Kṛṣṇa-bewustzijn. Daar is de echte oplossing van alle problemen, als de mensen het serieus nemen. Ja. En de hele zaak is beschreven in de Bhagavad-gītā. Laat ze proberen om het te begrijpen. Doe tenminste een poging. Waarom zijn ze zo ongevoelig en gaan ze hun eigen weg?