NL/Prabhupada 0958 - Je houdt niet van de koeien, je stuurt ze naar het slachthuis
750624 - Conversation - Los Angeles
Dr. Orr: Is het zingen absoluut noodzakelijk wetende dat ...
Prabhupāda: Dat is de makkelijkste manier om rechtstreeks in contact te komen met God. Want God en Gods naam zijn absoluut, dus het zingen van Gods naam betekent dat je direct in contact komt met God.
Dr. Crossley: Waarom is dat beter is dan je medemens liefhebben in de traditionele bhakti-mārga?
Prabhupāda: Maar je houdt van je medemens, maar je houdt niet van je mede-dier. Je houdt van de mens maar je stuurt de dieren naar het slachthuis. Dat is je liefde.
Dr. Wolfe: En de soldaten in de strijd ...
Prabhupāda: Huh?
Dr. Wolfe: En de soldaten die in de strijd gedood worden.
Prabhupāda: Nee, bestudeer eerst de mens, dan ga je naar soldaten. Onze liefde is beperkt. Maar als je lief hebt ... Net als deze boom. Er zijn vele duizenden bladeren en bloemen. Dus als je aan elk van hen water geeft dan zal het je hele leven duren. En als je intelligent bent dan geef je water aan de wortel, het zal dan overal heengaan. En als je niet intelligent bent, ga dan door met water geven aan elk blad en elke bloem. Je hele lichaam heeft voedsel nodig. Dat betekent niet dat je voedsel moet geven aan de oren, aan de ogen, aan de nagels, aan de anus, aan de ... Nee. Je geeft voedsel aan de maag, het zal worden verspreid. Dus Kṛṣṇa zegt: mayā tatam idaṁ sarvam (BG 9.4). Dat hebben we al bestudeerd. Dus als je van Kṛṣṇa houdt dan zal je liefde verspreid worden. Als je niet van Kṛṣṇa houdt en als je van iemand anders houdt dan zal iemand klagen dat: "Je houdt niet van mij."
Dr. Wolfe: Mag ik een vraag stellen, Śrīla Prabhupāda?
Prabhupāda: Probeer in de eerste plaats om dit te begrijpen. Zoals Kṛṣṇa zegt; mayā tatam idaṁ sarvam (BG 9.4): "Door Mijn energie ben ik overal aanwezig." Dus hoe kan jij overal gaan? Je houdt van Kṛṣṇa en je liefde zal overal gaan. Je betaalt belasting aan de overheid en de belasting wordt verdeeld over zoveel afdelingen. Het is dus niet jouw probleem naar elke afdeling te gaan om belasting te betalen. Betaal aan de schatkist van de overheid, het zal worden verspreid. Dit is intelligentie. En als je zegt dat: "Waarom zou ik het aan de schatkist betalen? Ik zal het aan deze afdeling, die afdeling, zus afdeling, zo afdeling betalen." Zo kan je doorgaan, maar het zal nooit voldoende zijn, noch volledig. Dus je kan van de mensheid houden, maar omdat je niet van Kṛṣṇa houdt daarom hou je niet van de koeien, je stuurt ze naar het slachthuis. Dus je liefde zal gebrekkig blijven. Het zal nooit volledig zijn. En als je van Kṛṣṇa houdt dan zal je zelfs van een kleine mier houden. Je zal nog niet eens een mier willen doden. Dat is echte liefde.
Dr. Orr: Ik ben het met u eens dat onze liefde heel gebrekkig is en dat we de dieren slachten.
Prabhupāda: Ja. Dus gebrekkige liefde is geen liefde.
Dr. Orr: Maar is het omgekeerde waar, dat we heel goed zingen en dat we van Kṛṣṇa kunnen houden zelfs als we niet van onze medemens kunnen houden?
Prabhupāda: We zijn niet ... Zingen ... We werken ook. Het is niet dat we alleen maar zitten en zingen. Omdat we zingen houden we van iedereen. Dat is een feit. Deze Hare Kṛṣṇa zangers zullen nooit instemmen om een dier te doden, zelfs geen plant, omdat ze weten dat alles een essentieel onderdeel van God is. Waarom moet iets onnodig gedood worden? Dat is liefde.
Dr. Orr: Betekent liefde nooit doden?
Prabhupāda: Er zijn zoveel dingen. Het is één van de dingen. Dood je jouw eigen zoon? Waarom? Omdat je van hem houdt.
Dr. Juda: Wilt u de andere kant ervan uitleggen, het feit dat de Bhagavad-gītā plaats vindt op een slagveld waarin Kṛṣṇa Arjuna overtuigt om op te staan en met zijn verwanten te vechten omdat het zijn plicht is als kṣatriya?
Prabhupāda: Ja. Want in de materiële wereld is het voor het behoud van het evenwicht in de samenleving soms noodzakelijk om te doden. Net als strijd, oorlog. Wanneer de vijand naar je land is gekomen dan kan je niet werkloos zitten, je moet vechten. Maar dat betekent niet dat je mag doden wie je maar wilt. Dat is een bijzondere omstandigheid wanneer er gevochten moet worden. Daarom zijn er kṣatriya's nodig om bescherming te geven.