"ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭୌତିକବାଦୀ ସମ୍ପୃକ୍ତ, ସେମାନେ ପୁନଃ ଚର୍ବଣ କରୁଛନ୍ତି । ପୁନଃ ପୁନସ୍ ଚର୍ବିତ-ଚର୍ବଣ (SB 7.5.30)। ଉଦାହରଣ, ଯାହା ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଗତ ଦିନ ଦେଇଥିଲି, ଯେପରି ଆଖୁ ଦଣ୍ଡା, ଜଣେ ସମସ୍ତ ରସ ଚୋବାଇ ବାହାର କରି, ପୃଥିବୀରେ ଫୋପାଡି ଦେଇଛନ୍ତି ଏବଂ ଆଉ ଜଣେ କେହି ଚୋବାଉଛନ୍ତି, ତେଣୁ ରସ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଆମେ କେବଳ ସମାନ କଥା ପୁନରାବୃତ୍ତି କରୁଛୁ । ଆମେ ପ୍ରଶ୍ନ କରୁନାହୁଁ, ଜୀବନର ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା ଆମକୁ ସୁଖ ଦେଇପାରେ କି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଆମେ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ଏବଂ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛୁ, ସମାନ ଜିନିଷ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛୁ । ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସନ୍ତୋଷର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏବଂ ସର୍ବୋଚ୍ଚ, ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଅର୍ଥ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା ହେଉଛି ଯୌନ ଜୀବନ । ତେଣୁ ଆମେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛୁ, ଚୋବାଇବା, ପଳାୟନ କରୁଛୁ, ଆପଣ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ବାହାର କରିବା। କିନ୍ତୁ ତାହା ସୁଖର ପ୍ରକ୍ରିୟା ନୁହେଁ । ସୁଖ ଅଲଗା ଅଟେ । ସୁଖମ୍ ଆତ୍ୟନ୍ତିକଂ ୟତ-ତଦ୍ ବୁଦ୍ଧିଗ୍ରାହ୍ୟମତୀନ୍ଦ୍ରିୟମ୍ ( BG 6.21) । ପ୍ରକୃତ ସୁଖ ଦିବ୍ୟ ଅଟେ । ଏବଂ ସେହି ଦିବ୍ୟ ଅର୍ଥ ହେଉଛି ମୋର ସ୍ଥିତି କ’ଣ ଏବଂ ମୋ ଜୀବନର ପ୍ରକ୍ରିୟା କ’ଣ ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ବୁଝିବି । ଏହିପରି ଏହି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା ଆପଣଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବ। "
|