"ଏତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମେ ତୁମର ଇନ୍ଦ୍ରିୟକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର, ତାହା ହେଉଛି ତୁମର ଭୌତିକ ଜୀବନ। ଏବଂ ତୁମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଇନ୍ଦ୍ରିୟକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ନିଜକୁ ବୁଲାଇବା ମାତ୍ରେ ତାହା ହେଉଛି ତୁମର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନ। ଏହା ଏକ ସରଳ କଥା। ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ... ହୃଷୀକେଣ-ହୃଷୀକେଶ-ସେଵନଂ ( ଚ.ଚ. ମଧ୍ୟ ୧୯.୧୭୦) । ତାହା ହେଉଛି ଭକ୍ତି । ତୁମର ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଅଛି । ତୁମକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ପଡିବ । ଇନ୍ଦ୍ରିୟ, ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଦ୍ଵାରା ତୁମକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ପଡିବ । ତୁମେ ନିଜକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କର... କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଜାଣି ନାହଁ । ବଦ୍ଧ ଜୀବ ଜାଣେ ନାହିଁ ଯେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଇନ୍ଦ୍ରିୟକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ଦ୍ୱାରା, ଜୀବର ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡ଼ିକ ସ୍ୱୟଂଚାଳିତ ଭାବରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେବ । ସମାନ ଉଦାହରଣ: ଗଛ ମୂଳରେ ପାଣି ଢାଳିବା ପରି... କିମ୍ବା ଏହି ଆଙ୍ଗୁଠି, ମୋର ଶରୀରର ଅଂଶ, ପେଟକୁ ଖାଦ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ଦେବାଦ୍ୱାରା, ସ୍ୱୟଂଚାଳିତ ଭାବରେ ଆଙ୍ଗୁଠିଗୁଡ଼ିକ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେବ । ଏହି ରହସ୍ୟ ଆମେ ବୁଝୁନୁ । ଆମେ ଭାବୁଛୁ ଯେ ଆମର ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡ଼ିକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଆମେ ଖୁସି ହେବୁ । କୃଷ୍ଣ ଚେତନା ଅର୍ଥ ତୁମର ଇନ୍ଦ୍ରିୟକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ, ତୁମେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡ଼ିକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର; ସ୍ୱୟଂଚାଳିତ ଭାବରେ ତୁମର ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡିକ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେବ । ଏହା ହେଉଛି କୃଷ୍ଣ ଚେତନାର ରହସ୍ୟ।"
|