"ଭୌତିକ ଜଗତରେ ଉତ୍ତମତା ବେଳେବେଳେ ଅଜ୍ଞତା ଏବଂ ଆବେଗ ସହିତ ମିଶ୍ରିତ ହୁଏ, କିନ୍ତୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜଗତରେ ଶୁଦ୍ଧ ଉତ୍ତମତା ଥାଏ - କୌଣସି ପ୍ରଦୂଷଣ କିମ୍ବା ରଜ ଓ ତମଃ ର ସ୍ପର୍ଶ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହାକୁ ଶୁଦ୍ଧ-ସତ୍ଵ କୁହାଯାଏ । ଶୁଦ୍ଧ-ସତ୍ଵ । ଶବ୍ଦଂ, ସତ୍ଵଂ ବିଶୁଦ୍ଧଂ ବାସୁଦେବ-ଶବ୍ଦିତଂ ( ଭା. ୪.୩.୨୩): "ସେହି ଶୁଦ୍ଧ ଉତ୍ତମତାକୁ ବସୁଦେବ କୁହାଯାଏ, ଏବଂ ସେହି ଶୁଦ୍ଧ ଉତ୍ତମତାରେ ଜଣେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଅନୁଭବ କରିପାରିବ ।" ତେଣୁ ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ବାସୁଦେବ, "ବସୁଦେବଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ" । ବସୁଦେବ ହେଉଛନ୍ତି ବାସୁଦେବଙ୍କ ପିତା। ତେଣୁ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମେ ଶୁଦ୍ଧ ଉତ୍ତମତାର ମାନ୍ୟତାକୁ ନ ଆସିବା, କୌଣସି ରଜ ଓ ତମଃ ବିନା, ଏହା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ, ଭଗବାନଙ୍କୁ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବା ।"
|