"ତେଣୁ ଜଣେ ବୁଦ୍ଧିମାନ, ଯଦି ସେ ବୁଝିପାରିବେ ଯେ ଏହି ସାଂସାରିକ ସ୍ଥିତି କେବଳ ଭ୍ରମ... ସମସ୍ତ ଚିନ୍ତାଧାରା ଯାହା ମୁଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଛି "ମୁଁ"ଏବଂ "ମୋର" ନୀତି ଉପରେ ଆଧାର କରି, ତାହା ସବୁ ଭ୍ରମ। ତେଣୁ ଜଣେ, ଯେତେବେଳେ ଭ୍ରମରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ପାଇଁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ସେ ଏକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରେ । ଅର୍ଜୁନ ଏହାର ଉଦାହରଣ ଦେଉଛନ୍ତି । ଯେତେବେଳେ ସେ ଅତ୍ୟଧିକ ବିବ୍ରତ ହେଲେ... ସେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହ ବନ୍ଧୁ ଭାବରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ଦେଖିଲେ ଯେ "ଏହି ବନ୍ଧୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ । କଥାବାର୍ତ୍ତା ମୋର ପ୍ରଶ୍ନର ସମାଧାନ କରିବ ନାହିଁ।" ଏବଂ ସେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବାଛିଥିଲେ ... କାରଣ ସେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ମୂଲ୍ୟ ଜାଣିଥିଲେ। ଅନ୍ତତଃ ପକ୍ଷେ ସେ ଜାଣିବା ଉଚିତ୍। ସେ ବନ୍ଧୁ ଅଟନ୍ତି। ଏବଂ ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଛି..."ଯଦିଓ ସେ ମୋର ବନ୍ଧୁ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ମହାନ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ପରମପୁରୁଷ ଭଗବାନ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି।"
|