| "ଆମ ଭିତରୁ ସମସ୍ତେ ଅଜ୍ଞ, ଜନ୍ମିତ ଅଜ୍ଞ। କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଧିକୃତ ତଥ୍ୟରୁ ଭଗବାନଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ଗ୍ରହଣ କରିବାର କ୍ଷମତା ପାଇଛୁ। ତାହା ଆମେ ପାଇଛୁ। ତେଣୁ ଭାଗବତ କୁହନ୍ତି, ପରାଭବସ ତାବଦ୍ ଅବୋଧ-ଜାତଃ ( ଭା ୫.୫.୫): 'ସମସ୍ତ ଜୀବଜନ୍ତୁ, ଯେଉଁମାନେ ଅଜ୍ଞାତ ଭାବରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ସମାଜ, ସଂସ୍କୃତି, ଶିକ୍ଷା, ସଭ୍ୟତାର ଅଗ୍ରଗତି ପାଇଁ ଯାହା କରୁଛନ୍ତି, ସେ କେବଳ ସେ ବିଷୟରେ ପଚାରି ନ ଥିଲେ ହିଁ ଏହି ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପରାଜିତ ହୁଏ' । ପରାଭବସ ତାବଦ୍ ଅବୋଧ-ଜାତଃ ୟାବନ ନ ଜିଜ୍ଞାସତ ଆତ୍ମ-ତତ୍ୱମ୍ । ଆତ୍ମ-ତତ୍ୱମ୍ ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଣେ ପଚାରନ୍ତି ନାହିଁ, 'ମୁଁ କ'ଣ? ଭଗବାନ କ'ଣ? ଏହି ଭୌତିକ ପ୍ରକୃତି କ'ଣ? ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକଳାପଗୁଡିକ କ'ଣ? ଆମର ସମ୍ପର୍କ କ'ଣ? '- ଯଦି ଏହି ଅନୁସନ୍ଧାନଗୁଡ଼ିକ ନାହିଁ, ତେବେ ଆମର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ କେବଳ ପରାଜୟ । ପରାଭବସ ତାବଦ୍ ଅବୋଧ-ଜାତଃ ୟାବନ ନ ଜିଜ୍ଞାସତ ଆତ୍ମ-ତତ୍ୱମ୍ । ୟାବନ ନ ପ୍ରୀତିର ମୟୀ ବାସୁଦେବେ: 'ଯେତେ ଦିନ ଯାଏଁ ଭଗବାନଙ୍କ ସୁପ୍ତ ପ୍ରେମକୁ ବିକଶିତ କରେ ନାହିଁ', ନ ମୁଚ୍ୟତେ ଦେହେ-ୟୋଗେନ ତାବତ ( ଭା ୫.୫.୬), 'ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ କରି ପାରିବେ ନାହିଁ । ଏହି ବାରମ୍ବାର ଜନ୍ମ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁ ଏବଂ ଆତ୍ମାର ସ୍ଥାନାନ୍ତରଣରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବାକୁ ସମର୍ଥ ହେବେ ।"
|
