| "ଆମେ ଖାଉଛୁ। ସମସ୍ତେ ଖାଉଛନ୍ତି; ଆମେ ମଧ୍ୟ ଖାଉଛୁ। ପାର୍ଥକ୍ୟ ହେଉଛି କେହି ଜଣେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସୁଖ ପାଇଁ ଖାଉଛନ୍ତି ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା ପାଇଁ କେହି ଖାଉଛନ୍ତି। ତାହା ହେଉଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ। ତେଣୁ ଯଦି ଆପଣ କେବଳ ସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି ଯେ 'ମୋର ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ... ', ଠିକ୍ ପୁଅ ପରି, ଯଦି ସେ ପିତାଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ଲାଭକୁ ସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି, ତେବେ ପିତା କେତେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୁଅନ୍ତି, 'ଓଃ, ଏଠାରେ ବହୁତ ଭଲ ପୁଅ '। ପିତା ସବୁକିଛି ଯୋଗାଉଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଯଦି ପୁଅ କୁହନ୍ତି, 'ମୋର ପ୍ରିୟ ପିତା , ତୁମେ ମୋ ପ୍ରତି ଏତେ ଦୟାଳୁ ଯେ ତୁମେ ଏପରି ସୁନ୍ଦର ଜିନିଷ ଯୋଗାଉଛ। ମୁଁ ତୁମକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଛି', ପିତା ବହୁତ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି । ପିତା ସେହି ଧନ୍ୟବାଦ ଚାହାଁନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏହା ସ୍ୱାଭାବିକ ଅଟେ । ପିତା ଏପରି ଧନ୍ୟବାଦ ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ନାହିଁ । ତାଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସେ ଯୋଗାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଯଦି ପୁଅ ପିତାଙ୍କ ଲାଭ ପାଇଁ କୃତଜ୍ଞତା ଅନୁଭବ କରେ, ତେବେ ପିତା ବିଶେଷ ଭାବରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୁଅନ୍ତି। ସେହିପରି ଭାବରେ ଭଗବାନ ମଧ୍ୟ ପିତା ଅଟନ୍ତି। ସେ ଆମକୁ ଯୋଗାଉଛନ୍ତି। "
|
