| "ଆମେ ଏକ ଅସ୍ଥାୟୀ ଅଭିଭକ୍ତିକୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଛୁ ତେଜୋ-ବାରୀଂ-ମୃଦାଂ ବିନିମୟଃ (Vanisource: SB 1.1.1 । SB ୧.୧.୧) । ତେଜଃ ଅର୍ଥ ଅଗ୍ନି, ବାରି ଅର୍ଥ ଜଳ, ଏବଂ ମୃତ ଅର୍ଥ ପୃଥିବୀ । ତେଣୁ ତୁମେ ପୃଥିବୀ ନିଅ, ପାଣିରେ ମିଶାଇ ନିଆଁରେ ପୋଡିଦିଅ । ତା’ପରେ ଏହାକୁ ଘଷି ଦିଅ, ଏହା ଚୁନ ଏବଂ ଇଟା ହୋଇଯାଏ, ଏବଂ ତୁମେ ଏକ ବହୁତ ବଡ ଆକାଶ ଛୁଆ ଅଟ୍ଟାଳିକା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ସେଠାରେ ପ୍ରଣାମ କର । ହଁ 'ଓଃ, ଏତେ ବଡ ଘର, ମୋର' । ତ୍ରି-ସର୍ଗୋ ଅମୃଷା। କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ସ୍ଥାନ ଅଛି: ଧାମନା ସ୍ଵେନ ନିରସ୍ତ-କୁହକଂ । ଆମେ ଏଠାରେ ଇଟା, ପଥର, ଲୁହାକୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଛୁ । ଯେପରି ତୁମ ଦେଶରେ ବିଶେଷ ଭାବରେ - ସମସ୍ତ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଦେଶରେ - ସେଠାରେ ଅନେକ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ଅଛି । ସମାନ କଥା, ତେଜୋ-ବାରୀଂ-ମୃଦାଂ ବିନିମୟଃ। କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରୁ, ପ୍ରକୃତରେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଆକାର, ଅନନ୍ତ ରୂପ, କେହି ପ୍ରଣାମ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ସେମାନେ ମୃତମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବାକୁ ଯିବେ। ବ୍ରିଟିଶ ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ଯେପରି। "
|
