OR/Prabhupada 0042 - ଏହି ଦିକ୍ଷାକୁ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହିତ ଗ୍ରହଣ କର
Initiation Lecture Excerpt -- Melbourne, April 23, 1976
ଚୈତନ୍ୟ ଚରିତାମୃତରେ, ଶ୍ରୀଲା ରୂପ ଗୋସ୍ଵାମୀଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ସମୟରେ, ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ କହିଲେ,
- ଏଇ ରୂପେ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ତ ଭ୍ରମିତେ କେନ ଭାଗ୍ୟବାନ୍ ଜୀବ
- ଗୁରୁ କୃଷ୍ଣ କୃପାୟ ପାୟ ଭକ୍ତି ଲତା ବୀଜ
- (CC Madhya 19.151
ଜୀବମାନେ, ସେମାନେ ଏକ ରୂପରୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ରୂପରେ ପୁନଃ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ଏବଂ ଏକ ଗ୍ରହରୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ଗ୍ରହକୁ ଘୁରି ବୁଲନ୍ତି, ବେଳେ ବେଳେ ନୀଚ ଶ୍ରେଣୀ ଜୀବନରେ, ବେଳେ ବେଳେ ଉଚ୍ଚ ଶ୍ରେଣୀ ଜୀବନରେ । ଏହା ଚାଲିଛି । ଏହାକୁ ସଂସାର-ଚକ୍ର-ବର୍ତ୍ତମାନୀ କୁହାଯାଏ । ଗତ ରାତିରେ ଆମେମାନେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲୁ, ମୃତ୍ୟୁ-ସଂସାର-ବର୍ତ୍ତମାନୀ । ଏହି ଶଦ୍ଦର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଛି, ମୃତ୍ୟୁ-ସଂସାର-ବର୍ତ୍ତମାନୀ । ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବା ଜୀବନର ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟକର ମାର୍ଗ । ସମସ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବା ପାଇଁ ଭୟ କରନ୍ତି କାରଣ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ କ'ଣ ହେବ ତାହା କେହି ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ମୂର୍ଖ, ସେମାନେ ପଶୁ ଅଟନ୍ତି । ଯେପରିକି ପଶୁମାନଙ୍କର ବଦ୍ଧ କରାଯାଉଛି, ଅନ୍ୟ ଏକ ପଶୁ ଭାବୁଛି ଯେ "ମୁଁ ସୁରକ୍ଷିତ ଅଛି ।" ତେଣୁ କୌଣସି ବୁଦ୍ଧିମାନ ବ୍ୟକ୍ତି ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରି ଅନ୍ୟ ଏକ ଶରୀର ଗ୍ରହଣ କରିବା ପସନ୍ଦ କରେ ନାହିଁ । ଏବଂ ଆମେ ଜାଣି ନାହୁଁ ଆମକୁ କିପରି ଶରୀର ମିଳିବ । ତେଣୁ ଏହି ଦିକ୍ଷା ଗୁରୁ ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କ କୃପାରୁ ମିଳେ, ଏହାକୁ ନରମ ଭାବରେ ନିଅ ନାହିଁ । ଏହାକୁ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହିତ ଗ୍ରହଣ କର । ଏହା ଏକ ମହାନ ସୁଯୋଗ । ବୀଜ ଅର୍ଥାତ୍ ଭକ୍ତିର ବୀଜ । ତେଣୁ ଯାହା କିଛି ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛ, ତୁମ ଗୁରୁଙ୍କ ସାମ୍ମୁଖରେ, ଅଗ୍ନି ସମ୍ମୁଖରେ, ବୈଷ୍ଣବମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ, କଦାପି ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ବିପଥଗାମୀ ହୁଅ ନାହିଁ । ତେବେ ତୁମେ ତୁମ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନରେ ସ୍ଥିର ରହିପାରିବ: ନା ଅବୈଧ ଯୌନକ୍ରିୟା, ନା ମାଂସ ଆହାର, ନା ଜୁଆଖେଳିବା, ନା ନିଶା କରିବା- ଏହି ଚାରୋଟି ନା- ଏବଂ ହରେ କୃଷ୍ଣ ମନ୍ତ୍ର ଜପ କରିବା-ଏକମାତ୍ର ହଁ ଅଟେ । ଚାରୋଟି ନା ଏବଂ ଗୋଟିଏ ହଁ । ତାହା ତୁମ ଜୀବନଙ୍କୁ ସଫଳ କରିବ । ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ସହଜ । ଏହା କଷ୍ଟକର ନୁହେଁ । କିନ୍ତୁ ମାୟା ଭାରୀ ବଳବାନ, ବେଳେ ବେଳେ ଆମକୁ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ କରିଦିଏ । ତେଣୁ ଯେତେବେଳେ ଅମକୁ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ କରିବାକୁ ମାୟା ପ୍ରୟାସ କରେ, ସେହିସମୟରେ କେବଳ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଉଚିତ୍ । "ଦୟାକରି ମୋତେ ରକ୍ଷାକର । ମୁଁ ଶରଣାଗତ ହେଉଛି, ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଶରଣାଗତ, ଏବଂ ଦୟାକରି ମୋତେ ସୁରକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କର," ଏବଂ କୃଷ୍ଣ ତୁମକୁ ସୁରକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରିବେ । କିନ୍ତୁ ଏହି ସୁଯୋଗ ହାତଛଡ଼ା କରନାହିଁ । ତାହା ମୋର ଅନୁରୋଧ । ମୋର ସମସ୍ତ ଶୁଭକାମନା ଏବଂ ଆଶୀର୍ବାଦ ତୁମ ସହିତ ଅଛି । ତେଣୁ ଅମକୁ ଏହି ଭକ୍ତିର ସୁଯୋଗ ନେବା ଉଚିତ୍, ଭକ୍ତି-ଲତା-ବୀଜ । ମାଲି ହାନା ସେଇ ବୀଜ କରେ ଅରୋପଣ । ତେଣୁ ତୁମକୁ ଯେତେବେଳେ ଭଲ ବୀଜ ମିଳେ, ତୁମକୁ ତାହା ଭୁମିରେ ରୋପଣ କରିବାକୁ ହେବ । ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପ, ଯେପରି ଯଦି ତୁମକୁ ପ୍ରଥମଶ୍ରେଣୀର ଗୋଲାପ ଫୁଲର ଭାରୀ ଭଲ ବୀଜ ମିଳେ, ତେବେ ତୁମେ ଏହାକୁ ଭୁମିରେ ରୋପଣ କରିବ ଏବଂ ବାସ୍ ଅଳ୍ପ, ଅଳ୍ପ ପାଣି ଦେବ । ଏହା ବଢ଼ିବ । ତେଣୁ ଏହି ବୀଜ ପାଣି ଦ୍ଵାରା ବଢ଼ିବ । ସେହି ପାଣି ଦେବା କ'ଣ? ଶ୍ରବଣଂ କୀର୍ତ୍ତନ ଜଳେ କରୟେ ସେଚେନ (CC Madhya 19.152) । ବୀଜକୁ ପାଣି ଦେବା, ଭକ୍ତି ଲତା, ହେଉଛି ଶ୍ରବଣ କୀର୍ତ୍ତନ, ଶୁଣିବା ଏବଂ ଜପ କରିବା । ତେଣୁ ତୁମେ ସନ୍ୟାସି ଏବଂ ବୈଷ୍ଣବମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଏହି ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଶୁଣ । କିନ୍ତୁ ଏହି ସୁଯୋଗ ହାତଛଡ଼ା କରନାହିଁ । ତାହା ମୋର ଅନୁରୋଧ । ବହୁତ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ ।
ଭକ୍ତ: ଜୟ ଶ୍ରୀଲା ପ୍ରଭୁପାଦ!