OR/Prabhupada 1055 - ତୁମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପାଳନ ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ କରିଛ କି ନାହିଁ ଦେଖ
750522 - Conversation B - Melbourne
ପ୍ରଭୁପାଦ: ଯେକୌଣସି ବିଭାଗରେ ଜ୍ଞାନର ଅଗ୍ରଗତି, ଏହା ବହୁତ ଭଲ । କିନ୍ତୁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କ’ଣ? ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ପରମପୁରୁଷଙ୍କ ଗୌରବ ଗାନ କରିବା । ଯେପରି ତୁମେ ଓକିଲ । କିଛି ଅସୁବିଧା ସମୟରେ ତୁମେ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ ଦେଇଛ । କାହିଁକି? କାରଣ ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କ ଗୌରବ ଗାନ ଜାରି ରଖିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲ, "ଏହି ଲୋକମାନେ ଭଲ କାମ କରୁଛନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କୁ କାହିଁକି ହଇରାଣ କରାଯିବ ?" ତେଣୁ ଏହାର ଅର୍ଥ ଆପଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୌରବ ଗାନରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଜଣେ ଓକିଲ ଭାବରେ ଏହା ତୁମର ସଫଳତା । ତେଣୁ ଯିଏ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ, ଯେ "ସେମାନେ କୃଷ୍ଣ ଚେତନା, ଭଗବାନ ଚେତନା ବିସ୍ତାର କରୁଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ସବୁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାହାଯ୍ୟ କରାଯିବା ଉଚିତ୍, "ତାହା ହେଉଛି ସିଦ୍ଧତା । ସବୁକିଛି ଆବଶ୍ୟକ, କିନ୍ତୁ ପରମପୁରୁଷଙ୍କ ଗୌରବଗାନ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଏହା ଶେଷ ହେବା ଉଚିତ୍ । ତା’ପରେ ଏହା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ । ଅନ୍ୟ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ... (ଅଲଗା :) ଏହି ପଦଟି ଖୋଜ:
- ଅତଃ ପୁଂଭିର ଦ୍ଵିଜ-ଶ୍ରେଷ୍ଠା
- ବର୍ଣ୍ଣାଶ୍ରମ-ବିଭାଗଶଃ
- ସ୍ଵନୁଷ୍ଠିତସ୍ୟ ଧର୍ମସ୍ୟ
- ସଂସିଦ୍ଧିର ହରି-ତୋଷଣମ
- (ଭା. ୧.୨.୧୩) ।
ଯେପରି ତୁମେ ଏହି ଅନୁଷ୍ଠାନକୁ ଏକ କଠିନ ସ୍ଥିତିରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛ । ଏହାର ଅର୍ଥ ଆପଣ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି । ତାହା ହେଉଛି ତୁମର ସଫଳତା । ମୋର ଭକ୍ତମାନେ ଅସୁବିଧାରେ ଅଛନ୍ତି। ସେମାନେ କିଛି ଆଇନଗତ ସାହାଯ୍ୟ ଚାହୁଁଥିଲେ । ତୁମେ, ଜଣେ ଆଇନଜୀବୀ ଭାବରେ, ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲ, ତେଣୁ ତୁମେ କୃଷ୍ଣ, ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କଲ । ତାହା ହେଉଛି ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ । ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମୋର କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା - ଓକିଲ ଭାବରେ, ବ୍ୟବସାୟୀ ଭାବରେ, କିମ୍ବା ପଣ୍ଡିତ ଭାବରେ, ଦାର୍ଶନିକ ଭାବରେ, ବୈଜ୍ଞାନିକ ଭାବରେ, ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ ଭାବରେ ... ବହୁତ ଆବଶ୍ୟକ ଅଛି । ଏଥିରେ କିଛି ଫରକ ପଡ଼େ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଦେଖିବା ଉଚିତ କି ତୁମେ ସଫଳ କି? ଏବଂ ସଫଳତାର ମାନ କ’ଣ? ସଫଳତାର ମାନ ହେଉଛି ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛ କି । (ଅଲଗା :) ତୁମେ ଏହାକୁ ପଢ । ଅତଃ ପୁଂଭିର ଦ୍ଵିଜ-ଶ୍ରେଷ୍ଠା...
ଶୃତକୀର୍ତ୍ତି: ଅତଃ...
ପ୍ରଭୁପାଦ: ପୁଂଭିର ।
ଶୃତକୀର୍ତ୍ତି: ଅତଃ ପୁଂଭିର ଦ୍ଵିଜ-ଶ୍ରେଷ୍ଠା ।
ପ୍ରଭୁପାଦ: ହମ୍। ଏହି ପଦଟି ଖୋଜ ।
ଶୃତକୀର୍ତ୍ତି:
- ଅତଃ ପୁଂଭିର ଦ୍ଵିଜ-ଶ୍ରେଷ୍ଠା
- ବର୍ଣ୍ଣାଶ୍ରମ-ବିଭାଗଶଃ
- ସ୍ଵନୁଷ୍ଠିତସ୍ୟ ଧର୍ମସ୍ୟ
- ସଂସିଦ୍ଧିର ହରି-ତୋଷଣମ
- (ଭା. ୧.୨.୧୩) ।
"ହେ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସର୍ବୋତ୍ତମ, ତେଣୁ ଏହା ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଯେ ଜଣେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ, ଧର୍ମ, ପାଳନ କରି ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସିଦ୍ଧତା ହାସଲ କରିପାରିବ, ଜାତି ବିଭାଜନ ଏବଂ ଜୀବନର କ୍ରମ ଅନୁଯାୟୀ, ଭଗବାନ ହରିଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ କରି " ।
ପ୍ରଭୁପାଦ: ତାହା ହେଉଛି । ତାହା ହେବା ଉଚିତ୍... ତାହା "ମୋର ବୃତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ହେଉ, ମୋର ବ୍ୟବସାୟ ଦ୍ୱାରା, ମୋର ପ୍ରତିଭା ଦ୍ୱାରା, ମୋର ଦକ୍ଷତା ଦ୍ୱାରା..." - ବିଭିନ୍ନ ବର୍ଗ ଅଛି - "ମୁଁ ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛି କି?" ତା’ହେଲେ ଏହା ସଫଳ ହୁଏ । ଯଦି ତୁମେ ତୁମର ଆଇନଗତ ବୃତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛ - ଆପଣ ଏକ ଭିନ୍ନ ପୋଷାକରେ ଅଛନ୍ତି, ଏଥିରେ କିଛି ଫରକ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ । ତୁମେ ସେତିକି ଭଲ, ଯେଉଁମାନେ କେବଳ ଭଗବାନଙ୍କ ସେବା କରନ୍ତି । କାରଣ ସେମାନଙ୍କର କାମ ମଧ୍ୟ ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା । ସେହିପରି, ଯଦି ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛ, ତେବେ ତୁମର ଓକିଲାତି କରି ମଧ୍ୟ, ତୁମେ ସାଧୁ ବ୍ୟକ୍ତି ପରି ଭଲ। ଏହାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେବା ଉଚିତ: "ମୁଁ ମୋର ବ୍ୟବସାୟିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କିମ୍ବା ବୃତ୍ତିଗତ କର୍ତ୍ତବ୍ୟରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛି କି?" ତାହା ହେଉଛି ମାନକ । ଲୋକମାନେ ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତୁ । ଆମେ କହୁ ନାହୁଁ "ତୁମେ ତୁମର ସ୍ଥିତି ପରିବର୍ତ୍ତନ କର । ତୁମେ ଏକ ସନ୍ୟାସୀ ହୋଇଯାଅ କିମ୍ବା ତୁମେ ତୁମର ବୃତ୍ତି ତ୍ୟାଗ କରି ମୁଣ୍ଡିତ ହୋଇଯାଅ " । ନା, ଆମେ ତାହା କହୁନାହୁଁ । (ହସି) ଆମେ ପ୍ରକୃତି ଅନୁସାରେ । (ହସି) ତେଣୁ ଏହା ହେଉଛି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା, ଯେ ତୁମେ ତୁମର ସ୍ଥିତିରେ ରୁହ, କିନ୍ତୁ ଦେଖ, ତୁମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପାଳନ ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛ କି । ତେବେ ସବୁକିଛି ଠିକ ହୋଇଯିବ ।