"ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਸਰੀਰ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਭੌਤਿਕ ਮੰਚ ਹੈ। ਇਸ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕੋਈ ਵੀ ਚੀਜ਼... ਇਸ ਸਰੀਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਇੰਦਰੀਆਂ। ਸਰੀਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਇੰਦਰੀਆਂ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਜੋ ਅਸੀਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਭੌਤਿਕ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਅਸੀਂ ਪਰਮ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਮੰਚ ਹੈ। ਬੱਸ ਇੰਨਾ ਹੀ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵਿਤਕਰਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ, "ਕੀ ਮੈਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜਾਂ ਕੀ ਮੈਂ ਪਰਮ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ?" ਜੇਕਰ ਇਹ ਕਲਾ ਅਸੀਂ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਜੀਵਨ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਬਦਲਣਾ ਪਵੇਗਾ ਜੋ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜਾਂ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਰੂਪ ਕਿਸੇ ਅਸਾਧਾਰਨ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਵੇਗਾ। ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ"
|