"ਭਗਵਦ-ਗੀਤਾ (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 9.4) ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਮਾਇਆ ਤਤਮ ਇਦਂ ਸਰਵਂ ਜਗਦ ਅਵਿਅਕਤ-ਮੂਰ੍ਤਿਨਾ: "ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿੱਚ, ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਨਿਰਾਕਾਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ।" ਮਤ੍-ਸਥਾਨੀ ਸਰਵ-ਭੂਤਾਨੀ ਨਾਹਂ ਤੇਸ਼ੁ ਅਵਸਥਿਤ: "ਸਭ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਟਿਕਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।" ਪਸ਼ਯ ਮੇ ਯੋਗਮ ਐਸ਼ਵਰਮ (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 9.5)। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਅਤੇ ਵੱਖਰਾ, ਇਹ ਦਰਸ਼ਨ, ਭਗਵਾਨ ਚੈਤੰਨਿਆ ਦੁਆਰਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਭਗਵਦ-ਗੀਤਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ; ਮਤ੍ਤ: ਪਰਤਾਰਮ ਨਾਨਯਤ ਕਿਂਚਿਦ ਅਸਤਿ ਧਨੰਜਯ (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 7.7)। ਪਰ ਇਹ ਰੂਪ, ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ, ਬੰਸਰੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦਾ ਰੂਪ, ਉੱਥੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਇਸ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਆਉਣਾ ਪਵੇਗਾ।"
|