| "ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਦਾ ਸੀ, ਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆ, ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ - ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ - 'ਓਹ, ਗੁਰੂ ਮਹਾਰਾਜ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਣ ਜਾਵਾਂ। ਮੈਂ ਸੰਨਿਆਸ ਕਿਵੇਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?' ਉਸ ਸਮੇਂ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਪਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਭਿਖਾਰੀ ਬਣਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਇਹ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਭਾਵਨਾ ਸੀ। ਕਦੇ ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, 'ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਸੰਨਿਆਸ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਦਾ'। ਪਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਹੀ ਸੁਪਨਾ ਦੁਬਾਰਾ ਦੇਖਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਭਾਗਸ਼ਾਲੀ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਭੌਤਿਕ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ। ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਗੁਆਇਆ। ਉਹ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਦਿਆਲੂ ਸਨ। ਮੈਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਤਿੰਨ ਬੱਚੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਹਨ, ਮੇਰੇ ਹੁਣ ਤਿੰਨ ਸੌ ਬੱਚੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਹਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਇਹ ਭੌਤਿਕ ਧਾਰਨਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਕੇ ਹਾਰੇ ਜਾਵਾਂਗੇ। ਕੋਈ ਵੀ ਹਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ।"
|
