| "ਤਾਂ ਮੰਨ ਲਓ ਅਸੀਂ ਇਸ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਹੁਣ ਮੌਤ ਤੁਰੰਤ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਨਾਰਦ ਮੁਨੀ ਸਾਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪੁਨਰ ਏਵ ਤਤੋ ਸਵੇਦਵ (?): "ਜਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਰਦੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ..." ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਇਆ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ, ਨਾਲ-ਨਾਲ ਹਨ। "ਤਾਂ ਇਹ ਸਭ ਠੀਕ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਹਾਂ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਾਂ...," ਵ੍ਰਸੇ ਵਾ ਤਦਾ ਸਵ-ਧਰਮ ਤਿਆਗ ਨਿਮਿੱਤ ਨਰਥਾਸ਼੍ਰਯ (?), "ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਹੋਰ ਫਰਜ਼ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਫਰਜ਼ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ, ਕੁਝ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।" ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਇਸ ਸੰਸਾਰਿਕ ਸਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ, ਵੈਦਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਕਸ਼ੱਤਰੀ ਹਨ; ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਜਿਵੇਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਰਜੁਨ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ "ਤੁਸੀਂ ਕਸ਼ੱਤਰੀ ਹੋ। ਇਸ ਲਈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਰਗੀ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ।" ਕਿਉਂਕਿ, ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕਸ਼ੱਤਰੀ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਸਵਰਗੀ ਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਤਰੱਕੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਲੜਾਈ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਫਰਜ਼ਾਂ, ਨਿਰਧਾਰਤ ਫਰਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਨਿਭਾਉਂਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।"
|
