"ਅਸੀਂ ਇਸ ਸਰੀਰ ਦੀ ਇੰਨੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਇਸ ਸਰੀਰ ਦਾ ਅੰਤਮ ਅੰਤ ਜਾਂ ਤਾਂ ਮਲ, ਮਿੱਟੀ ਜਾਂ ਸੁਆਹ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੂਰਖ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸਰੀਰਕ ਸੰਕਲਪ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਉਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹਨ, 'ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਇਹ ਸਰੀਰ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਰੀਰ ਹੈ, ਇੰਦਰੀਆਂ ਹਨ, ਆਓ ਆਨੰਦ ਮਾਣੀਏ। ਇੰਨੀਆਂ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਕਿਉਂ - ਕੋਈ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਸੈਕਸ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਜੂਆ ਨਹੀਂ, ਨਹੀਂ...? ਇਹ ਸਭ ਬਕਵਾਸ ਹਨ। ਆਓ ਜੀਵਨ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣੀਏ'। ਇਹ ਨਾਸਤਿਕ ਜੀਵਨ ਹੈ। ਮੂਰਖ ਜੀਵਨ। ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਇਸ ਲਈ ਸਰੀਰ ਸਭ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਸਮਝਣ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸਬਕ ਹੈ, ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਕੀ ਹੈ, ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਗਿਆਨ ਕੀ ਹੈ। ਪਰ ਸਾਰੇ ਬਦਮਾਸ਼, ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਇਸ ਲਈ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਰਜੁਨ ਨੂੰ ਥੱਪੜ ਮਾਰਿਆ: ਅਸ਼ੋਚਯੰ ਅਨਵਸ਼ੋਚਸ ਤਵੰ ਪ੍ਰਜਨਾ-ਵਾਦੰਸ਼ ਚ ਭਾਸਸੇ (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 2.11)। 'ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਤੱਥ ਕੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਆਦਮੀ ਵਾਂਗ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਬਸ ਸੱਚ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ।' ਨ ਤ੍ਵ ਏਵਹਂ ਜਾਤੁ (ਭ.ਗ੍ਰੀ. 2.12)।"
|