| "ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਬ੍ਰਹਮਾ-ਸੰਹਿਤਾ ਦਾ ਪਾਠ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਾਮਣੀ-ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸਦਮਾਸੁ ਕਲਪ-ਵ੍ਰਕਸ਼-ਲਕਸ਼-ਵ੍ਰਿੱਤੇਸ਼ੁ ਸੁਰਭੀਰ ਅਭਿਪਾਲਯੰਤਮ (ਭ. 5.29)। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਗਾਵਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਉਹ ਗਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸੁਰਭੀ। ਉਹ ਆਮ ਗਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ, ਸਭ ਕੁਝ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਗ੍ਰਹਿ ਹੈ, ਗੋਲੋਕ-ਨਾਮੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ਗੋਲਕ-ਨਾਮੀ ਨਿਜਾ-ਧਾਮਨੀ। ਉਹ ਨਿੱਜੀ ਨਿਵਾਸ ਹੈ। ਗੋਲਕ-ਨਾਮੀ ਨਿਜਾ-ਧਾਮਨੀ ਤਲੇ ਚ ਤਸਯ (ਭ. 5.43)। ਉਸ ਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਹੋਰ ਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਵੀ-ਧਾਮ, ਮਹੇਸ਼-ਧਾਮ, ਹਰੀ-ਧਾਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਇਹ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ, ਇਸ ਭੌਤਿਕ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ, ਦੇਵੀ-ਧਾਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੇਵੀ-ਧਾਮ। ਇਹ ਭੌਤਿਕ ਊਰਜਾ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਧੀਨ ਹੈ। ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ-ਸਥਿਤੀ-ਪ੍ਰਲਯ-ਸਾਧਨ-ਸ਼ਕਤੀਰ-ਏਕਾ ਚਾਯੇਵ ਯਸਯ ਭੁਵਨਾਨੀ ਵਿਭਾਰਤੀ ਦੁਰਗਾ (ਭ. 5.44)। ਇਸ ਊਰਜਾ ਨੂੰ ਵੀ ਅਵਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਦੁਰਗਾਦੇਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।"
|
