| "ਇਹ ਭੌਤਿਕ ਸਰੀਰ ਮੇਰਾ ਢੱਕਣ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਕਮੀਜ਼ ਅਤੇ ਕੋਟ ਵਾਂਗ। ਇਸ ਲਈ... ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੌਜੂਦ ਹਾਂ। ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਭੌਤਿਕ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਆਤਮਿਕ ਆਤਮਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਭੌਤਿਕ ਸੰਸਾਰ ਭੌਤਿਕ ਤੱਤਾਂ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੈ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਸੰਸਾਰ ਹੈ, ਉਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਭਗਵਦ-ਗੀਤਾ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰਸ ਤਸ੍ਮਾਤ ਤੁ ਭਾਵੋ 'ਨਯੋ 'ਵ੍ਯਕ੍ਤੋ 'ਵ੍ਯਕ੍ਤਾਤ ਸਨਾਤਨਾ: (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 8.20)। ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ, ਉਹ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਹੈ। ਅੰਤਰ ਕੀ ਹੈ? ਅੰਤਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਇਹ ਭੌਤਿਕ ਸੰਸਾਰ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਉਹ ਰਹੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਆਤਮਿਕ ਆਤਮਾ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਸਰੀਰ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਨ ਹਨਯਤੇ ਹਨਯਮਾਨੇ ਸਰੀਰਰੇ (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 2.20)। ਇਸ ਸਰੀਰ ਦੇ ਨਾਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਤਮਾ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਆਤਮਾ ਸੂਖਮ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ: ਮਨ, ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਅਹੰਕਾਰ। ਤਾਂ ਜੋ ਮਨ, ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸਥੂਲ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸਨੂੰ ਆਤਮਾ ਦਾ ਆਵਾਗਮਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।"
|
