"ਇਸ ਲਈ ਭਗਵਦ-ਗੀਤਾ ਇਸ ਨੁਕਤੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਭੌਤਿਕ ਸਰੀਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਗਿਆਨ ਦੀ ਵਰਤਮਾਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਘਾਟ ਹੈ। ਹਾਂ। ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਇਸ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਪਛਾਣ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਅਰਜੁਨ ਨੂੰ ਤਾੜਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ "ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਜੀਵਨ ਦਾ ਪਸ਼ੂਵਾਦੀ ਸੰਕਲਪ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਿਖਿਅਤ ਵਿਦਵਾਨ ਵਾਂਗ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ। ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਦਵਾਨ ਇਸ ਸਰੀਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵਿਰਲਾਪ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।" ਭਗਵਦ-ਗੀਤਾ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਧੀਰਸ ਤਤ੍ਰ ਨ ਮੁਹਯਤਿ (ਭ.ਗੀ. 2.13)। ਧੀਰ... ਧੀਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਉਹ ਜੋ ਸਿੱਖਿਆ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਂਤ ਹੈ। ਉਹ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।"
|