"ਕਲਯੁਗ ਵਿੱਚ ਅਖੌਤੀ ਧਿਆਨ ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਮੁਕ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜਾਂ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਅਸੀਂ ਔਰਤ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਾਂਗੇ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਲਯੁਗ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕ੍ਰਤੇ ਯਦ ਧਿਆਯਤੋ ਵਿਸ਼ਨੂੰਮ (SB 12.3.52)। ਸੱਤਯੁਗ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੰਭਵ ਸੀ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ 'ਤੇ ਧਿਆਨ, ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ 'ਤੇ ਨਹੀਂ। ਪਰ ਹੁਣ, ਇਸ ਕਲਯੁਗ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਇੰਨੀਆਂ ਕਾਮੁਕ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸ਼ਾਸਤਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਕ੍ਰਤੇ ਯਦ ਧਿਆਯਤੋ ਵਿਸ਼ਨੂੰਮ ਤ੍ਰੇਤਾਯਾਮ ਮਜਤੋ ਮਖੈ:। ਤੁਸੀਂ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦਾ ਅੰਤਮ ਟੀਚਾ ਹੈ। ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪਤਾ। ਨ ਤੇ ਵਿਦੁ: ਸਵਰਥ-ਗਤੀਂ ਹੀ ਵਿਸ਼ਣੁਮ (SB 7.5.31)।"
|