"ਗੋਲੋਕ ਵ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਉੱਥੇ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਰੁੱਖ ਵੀ ਹਨ, ਜਾਨਵਰ ਵੀ ਹਨ, ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਉੱਥੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਕਸ਼ਮੀਆਂ, ਗੋਪੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਹਸ੍ਰ-ਸ਼ਤ-ਸੰਭਰਮ-ਸੇਵਯਮਾਨਮ। ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਉਹ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਵਰਣਨ ਉੱਥੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ, ਰੁੱਖ ਇੱਛਾ ਰੁੱਖ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਰੁੱਖ ਤੋਂ ਜੋ ਵੀ ਚਾਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲੇਗਾ। ਗਾਵਾਂ ਸੁਰਭੀ ਗਾਵਾਂ ਹਨ, ਭਾਵ ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਚਾਹੋ ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਚਾਹੋ ਦੁੱਧ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸੁਰਭੀਰ ਅਭਿਪਾਲਯੰਤਮ। ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਵ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ, ਵਰਣਨ ਹੈ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਉੱਥੇ ਕਿਵੇਂ ਹੈ, ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ, ਸੁਰਭੀਰ ਅਭਿਪਾਲਯੰਤਮ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਇਹ ਸ਼ੌਕ ਹੈ। ਬਿਲਕੁਲ ਜਿਵੇਂ ਸਾਡਾ ਸ਼ੌਕ—ਕੁੱਤਾ-ਅਭੀਪਾਲਯੰਤਮ। (ਹਾਸਾ)। ਅਸੀਂ, ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਕੁੱਤਾ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ। ਤਾਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਇੰਨੀਆਂ ਗਾਵਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ? ਉਸਦੇ ਲਈ ਕੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ? ਇਸ ਲਈ ਉਹ, ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ, ਇੱਕ ਗਊ ਚਰਵਾਹਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਸਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ।"
|