"ਜੋ ਸੰਪੂਰਨ ਯੋਗੀ ਹਨ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਮਨ-ਮਨਾ ਭਵ ਮਦ-ਭਕਤ:। ਇਹ ਸੰਪੂਰਨ ਯੋਗੀ ਹੈ। ਇਹ ਹੈ... ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਯੋਗਿਨਾਮ ਆਪਿ ਸਰਵੇਸ਼ਾਂ, ਮਦ-ਗਤੇਨੰਤਰ-ਆਤਮਨਾ, ਸ਼ਰਧਾਵਾਨ ਭਜਤੇ ਯੋ ਮਾਂ, ਸ ਮੇ ਯੁਕਤਾਮੋ ਮਤਾ: (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 6.47)। ਇਹ ਪਹਿਲੇ ਦਰਜੇ ਦਾ ਯੋਗੀ ਹੈ, ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਯੋਗੀ, ਗਿਆਨੀ, ਕਰਮੀ, ਭਗਤ... ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਭਗਤ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਮੀ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਸੰਪੂਰਨ ਯੋਗੀ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਸੰਪੂਰਨ ਗਿਆਨੀ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਸੰਪੂਰਨ ਗਿਆਨੀ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ? ਬਹੁਨਾਮ ਜਨਮਨਾਮੰਤੇ ਗਿਆਨਵਾਨ ਮਾਂ ਪ੍ਰਪਦਯਤੇ (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 7.19)। ਕਈ, ਕਈ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਦੀ ਉਪਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ - ਗਿਆਨਵਾਨ। ਫਿਰ ਲੱਛਣ ਕੀ ਹੈ? ਮਾਂ ਪ੍ਰਪਦਯਤੇ: ਉਹ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂ? ਵਾਸੁਦੇਵ: ਸਰਵਮ ਇਤਿ ਸ ਮਹਾਤਮਾ ਸੁਦੁਰਲਭ: (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 7.19)। ਉਹ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ। ਇਹ ਅਸਲ ਗਿਆਨ ਹੈ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ, ਇਹ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ।"
|