„Dusza jest wytworem Kryszny. Dlatego to On jest naszym najbliższym przyjacielem. Wszyscy chcemy kogoś kochać. Ten »ktoś« jest zniekształconym odbiciem Kryszny. To tak jak z dzieckiem. Dziecko szuka piersi matki i płacze. Jeśli ktoś inny je weźmie, nie będzie zadowolone. Bo nie jest w stanie wyrazić, że chce do swojej matki. Podobnie my w zniekształcony sposób tęsknimy za miłością do Kryszny. Ale ponieważ nie znamy Kryszny, zapomnieliśmy o relacji, jaka nas z Nim łączy, zamiast tego kochamy się w ciałach.”
|